Πέμπτη 26 Ιουλίου 2012

ΚΟΥΙΖ ΓΙΑ ΑΓΙΟΥΣ ΠΑΤΕΡΕΣ

  Διαβάσαμε πως η  οικογένεια  Αναγνωστόπουλου διαθέτει τη μεγάλη περιουσία της για να  εκπληρωθεί το  "τάμα του 'Εθνους".

  Θλίβομαι,  γιατί τη σημερινή εποχή,  υπάρχουν ακόμη άνθρωποι που προσπαθούν παντοιοτρόπως να  δωροδοκήσουν το Θεό τους
για να  επιτύχουν μια  καλή θέση στον παράδεισό τους. Τόσο  μυαλό έχουν τέτοια πράττουν.

 Διαβάσαμε και την άλλη  είδηση,  μιας  συνταξιούχου  δασκάλας,  που  από τη μικρή σύνταξή της διέθεσε  ένα  σεβαστό ποσό
για να προσφέρει στον τόπο της ένα  ασθενοφόρο πλήρως  εξοπλισμένο.

  Και  ερωτώ τους  αγίους  Πατέρες, νεκρούς και ζωντανούς, να  απαντήσουν σύμφωνα με τα  λόγια του Χριστού,  για  ποιόν από
τους  δυο είναι προητοιμασμένος  ο  παράδεισος ?
 Πιστεύω να απαντήσουν - αν πιστεύουν- στην Πίστη τους,  ότι είναι για  τη  δασκάλα.
 Αν  απαντήσουν για τον  πρώτο, τότε η  Κόλαση σίγουρα περιμένει κι αυτούς  που δεν έχουν πάει  ακόμη  εκεί.

Γιώργος Φ. Αγιομυργιανάκης  

Πέμπτη 12 Ιουλίου 2012

ΑΡΧΗΓΩΝ ΤΗΣ ΜΑΝΤΡΑΣ , ΤΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ

Τι είναι οι αρχιμανδρίτες; Είναι άγαμοι ιερείς εν τω κόσμω, χωρίς όμως να είναι μοναχοί – είναι απλώς εγγεγραμμένοι για τυπικούς λόγους στο μοναχολόγιο μιας μονής. Το τρίτον τούτο γένος, πέραν των εγγάμων παπάδων και των μοναχών, είναι κληρικοί καριέρας. Φόρεσαν τα ράσα, σε νεαρότατη συνήθως ηλικία, ορεγόμενοι εκκλησιαστικών αξιωμάτων και κυρίως βέβαια επισκοπής. Γίνονται αρχιμανδρίτες για να γίνουν δεσποτάδες. Άγαμοι ιερείς στον κόσμο υπήρχαν πάντοτε στην Εκκλησία, μόνο σήμερα όμως και κυρίως στα όρια της Εκκλησίας της Ελλάδος έχουν συγκροτήσει χωριστό σώμα και έχουν αποκτήσει τόση δύναμη. Η ελληνική ορθόδοξη Εκκλησία κυβερνιέται –διάβαζε: δυναστεύεται– από τους αρχιμανδρίτες, από αυτό το σώμα φιλόδοξων, αθεολόγητων, απαίδευτων, αυταρχικών και ψυχολογικά προβληματικών –ίνα μη τι χείρον είπωμεν– ανθρώπων. Όταν ένα χριστιανόπουλο, δεκαεφτά ή δεκαοχτώ χρόνων, θέλει να βάλει τα ράσα, όχι για να γίνει παπάς ή καλόγερος αλλά αρχιμανδρίτης, κάτι δεν πάει καλά εξαρχής με την ψυχική ισορροπία του. Οι αρχιμανδρίτες ξέρουν καλά ένα μόνο πράγμα, αυτό ακριβώς που ξέρει κάθε καριερίστας, την τέχνη των συμμαχιών: σε ποιον να προσκολληθούν, με ποιον και πότε να συμμαχήσουν, με ποιους να συνάψουν σχέσεις δοσοληψίας, οι οποίες, όπως έδειξε η παρούσα κρίση, μπορεί να φτάσουν και πολύ μακριά.