ΠΕΡΙ ΠΕΡΙ...ΤΟΜΗΣ

Όπως θα διαπιστώσουμε, καλοί μου συμπατριώτες, πρόκειται για μια κανονική…ψωλογιορτή! Δεν υπάρχει περίπτωση να βρει κανείς ημερολόγιο που να μη γράφει ότι την πρώτη πρώτου του κάθε έτους εορτάζεται η περιτομή του Χριστού. Εκτός βεβαίως των ελαχίστων περιπτώσεων που αφορούν ημερολόγια που εκδίδονται από ελληνοκεντρικούς φορείς.

Συμπέρασμα: Το κάθε έτος ξεκινά με την περίλαμπρη εορτή του κοψίματος της πόσθης του πέους (ήμαρτον Κύριε) του Ιησού του Ναζωραίου!

Έπεται δε πάντοτε αυτής η εορτή του Μεγάλου Βασιλείου. Αυτού του υψίστου πατρός της χριστιανικής Εκκλησίας, ο οποίος ήταν τόσο σοφός, ώστε όταν ο Ρωμαίος αυτοκράτωρ της εποχής του κατήργησε τους Ολυμπιακούς Αγώνες ξεστόμισε την εξής χοντρομαλακία: «Καλά έκανε ο αυτοκράτορας και έκλεισε το Ολυμπιακό στάδιο, διότι μέσα στα πάμπολλα αγάλματα που το περιέβαλαν, κατοικούσαν τρομεροί δαίμονες»!

Τι εορτάζουμε δηλαδή την Πρωτοχρονιά;
Αφ’ ενός μια εβραιοψωλοτομή, κι αφ’ ετέρου ένα ανθελληνικό δαιμονόπληκτο βλήμα. Και μη βιάζεστε να με χαρακτηρίσετε ως ανάγωγο καλοί μου άνθρωποι διότι όποιο λεξικό κι αν ανοίξετε στην λέξη «ψωλή» θα διαβάσετε ότι πρόκειται για το πέος έχον την βάλανον (κεφαλήν) αποκεκαλυμμένην. Επίσης, ιδού η καταλυτική απόδειξη από το λεξικό L&S: «Ψωλός=ο περιτετμημένος, έχων την βάλανον του αιδοίου γυμνήν». Ίσως μάλιστα να μη λέγεται τυχαίως ότι στην χώρα της Ελλάδος, όλοι ψωλοκοπανάνε.

Άντε λοιπόν πατριώτες, με το καλό και φέτος να καταστεί ψωλός ο Χριστούλης μας.

Σταύρος Βασδέκης



Διαβάστε περισσότερα http://www.pare-dose.net/blog/?p=3290#ixzz0bLQXS51Z

ΕΛΛΗΝΟΕΛΛΗΝΕΣ ΚΑΙ ΝΕΟΕΛΛΗΝΕΣ

Είμαστε ένας λαός χωρίς ταυτότητα. Με μια ιστορία που ο ίδιος τη νομίζει λαμπρή. Και απορεί, πώς και δεν πέφτουν οι ξένοι ξεροί μπροστά στο μεγαλείο της. Οι ξένοι όμως, σαν συλλογιούνται την ελληνική ιστορία, την αρχαία εννοώ, γιατί για τη νέα δεν έχουν ακούσει, και βάλουν απέναντι της εμάς τους Νεοέλληνες, φέρνουν στο μυαλό τους άλλες παραστάσεις. Φέρνουν στο μυαλό τους κάποιους καμηλιέρηδες που περπατούν στο Καρνάκ και στη Γκίζα. Τι σχέση ημπορεί νά ‘χουν, συλλογιούνται, ετούτοι οι φελλάχοι του Μισιριού σήμερα με τους αρχαίους Φαραώ, και το βασιλικό ήθος των πυραμίδων τους;

Την ίδια σχέση βρίσκουν οι ξένοι στους σημερινούς Έλληνες με τους αρχαίους. Οι θεωρίες των διάφορων Φαλμεράυερ έχουν περάσει στους Φράγκους. Εμείς θέλουμε να πιστεύουμε ότι τους αποσβολώσαμε με τους ιστορικούς, τους γλωσσολόγους, και τους λαογράφους μας. Λάθος. Κρύβουμε το κεφάλι με το λιανό μας δάχτυλο. Και βέβαια. Πώς μπορούσε να γίνει αλλιώς, αφού ο μέγας γλωσσολόγος Γ. Χατζιδάκις έλεγε αυτά που έλεγε, -ορθά- κι από την άλλη έβριζε το Σολωμό μας αγράμματο, και τη γλώσσα του σκύβαλα και μαλλιαρά μαλλιά;

Σχέση με τους αρχαίους Έλληνες έχουμε εμείς, λένε οι Γάλλοι, οι Εγγλέζοι και οι Γερμανοί. Εμείς, που τους ανακαλύψαμε, τους αναστυλώσαμε, τους εξηγήσαμε. Για τους Ευρωπαίους οι Νεοέλληνες είμαστε μια δράκα ανθρώπων απρόσωπη, ανάμεσα σε βαλκανιλίκι, τουρκολογιά και αράπηδες. Είμαστε οι ορτοντόξ. Με το ρούσικο τυπικό στη γραφή, με τους κουμπέδες και τους τρούλλους πάνω από τα σπίτια των χωριών μας, με ακτινογραφίες σωμάτων και σκουληκόμορφες φιγούρες αγίων στους τοίχους των εκκλησιών. Οι Ευρωπαίοι βλέπουνε τους πολιτικούς μας να ψηφίζουν στη Βουλή να μπει το «ορθόδοξος» στην ευρωπαϊκή μας ταυτότητα, κατά τη διαταγή των παπάδων, και κοιτάνε ανακατωμένοι και ναυτιάζοντας κατά το θεοκρατικό Ιράν και τους Αγιατολάχους. Τέτοιοι οι βουλευτές μας, ακόμη και της Αριστεράς. «Αυτοί οι πολιτικοί, αυτοί οι βουλεπταί (sic) εκατάστρεψαν το έθνος». Έτσι γράφει ο Παπαδιαμάντης.

Θέλεις νά ‘χεις πιστή την εικόνα του Νεοέλληνα; Λάβε το ράσο του γύπα και του κόρακα. Λάβε τις ασπιδωτές κοιλιές των ιερέων, το καλυμμαύκι Μακαρίου Β’ της Κύπρου. Και τα γένεια τα καλογερικά, που κρύβουν το πρόσωπο, καθώς άκοσμοι αγκαθεροί φράχτες τους αγρούς. Και τις κουκουλωμένες καλόγριες, την άλλη έκδοση του φερετζέ της Τούρκισσας, και έχεις το Νεοέλληνα φωτογραφία στον τοίχο.

Απέναντι σε τούτη τη μελανή και γανιασμένη φοβέρα, φέρε την εικόνα του αρχαίου Έλληνα, για να μετρήσεις τη διαφορά. Φέρε τις μορφές των νέων σωμάτων, τις ευσταλείς και τις διακριτές. Να ανεβαίνουν από την Ολυμπία και τους Δελφούς, καθώς λευκοί αργυρόηχοι κρότοι κυμβάλων. Τους ωραίους χιτώνες τους χειριδωτούς, και τα λευκά ιμάτια τα πτυχωτά και τα ποδήρη. Τα πέδιλα από δέρματα μαροκινά, αρμοσμένα στις δυνατές φτέρνες. Φέρε την εικόνα που μας αφήσανε οι γυναίκες της αρχαίας Ελλάδας. Οι κοντυλογραμμένες, με τις λεπτές ζώνες, τον κυανό κεφαλόδεσμο, και το ζαρκαδένιο τόνο του κορμιού. Οι Ελληνίδες του Αργούς και της Ιωνίας, οι λινές και οι φαινομηρίδες. Τρέχουνε στα όρη μαζί με την Αταλάντη. Και κοιμούνται στα κοιμητήρια σαν την Κόρη του Ευθυδίκου. Όλες και όλοι στηριγμένοι χαρούμενα σε κάποια μαρμάρινη στήλη, σ’ ένα λιτό κιονόκρανο, σε μια κρήνη λευκή της Αγοράς. Με περίγυρα τους ωραίους γεωμετρημένους ναούς, αναπαμένους στο φως και στην αιθρία. Άνθρωποι, και θεοί, και αγάλματα ένα.

Όλα ετούτα, για να συγκρίνεις την παλαιή και τη νέα Ελλάδα, να τα βάλεις και να τα παραβάλεις. Και στήσε τον Φράγκο από δίπλα, να τα κοιτάει και να τα αποτιμά. Με το δίκιο του θά ‘χει να σου ειπεί: άλλο πράμα η μέρα και το φως, και άλλο η νύχτα και οι μαύροι βρυκολάκοι. Δε γίνεται να βάλεις στο ίδιο βάζο υάκινθους και βάτα.
Και κάπου θα αποσώσουν επιτιμητικά την κρίση τους: Ακούς αναίδεια; Να μας ζητούν κι από πάνω τα ελγίνεια μάρμαρα. Ποιοι μωρέ; Οι χριστιανοχομεΐνηδες;

Αλλά είναι καιρός από τις ασκήσεις επί χάρτου να περάσουμε στα πεδία των επιχειρήσεων. Να κοιτάξουμε την πυρκαγιά που αποτεφρώνει το σπιτάκι μας.
Γιατί είμαστε σβησμένοι από τον κατάλογο των εθνών;
Γιατί η Μακεδονία γίνεται Σκόπια, η Κύπρος γίνεται τουρκιά, το Αιγαίο διεκδικιέται ως το mare nostrum των Οθωμανών;
Γιατί ο πρόεδρος της Τουρκίας είπε πρόσφατα στην Αθήνα, ότι είμαστε μια επαρχία του παλιού οθωμανικού κράτους, που αποσχίσθηκε και πρέπει να μας ξαναπροσαρτήσουν;
Γιατί ο Μπερίσα της Αλβανίας έχει να λέει πως οι Έλληνες κάνουν διπλωματία που έρχεται από το Μεσαίωνα και τους παπάδες;
Γιατί ο Αλέξανδρος βαφτίζεται Ισκεντέρ, και ο Όμηρος Ομέρ Βρυώνης;
Γιατί οι διακόσιες χιλιάδες Έλληνες της Πόλης γίνανε χίλιοι, και οι Τούρκοι της Δυτικής Θράκης θρασομανούν, και γίνουνται όγκος κακοήθης που ‘τοιμάζει μεταστάσεις;
Γιατί δύο από τους πιο σημαντικούς ποιητές μας, ο μέτριος Σεφέρης κι ο μεγάλος Καβάφης, καταγράφουνται στις διεθνείς ανθολογίες και τους ποιητικούς καταλόγους μισό Έλληνες μισό Τούρκοι;

Γιατί όλα τα αυτονόητα εθνικά μας δίκαια Ευρωπαίοι και Αλβανοί, Βούλγαροι και Εβραίοι, ορθόδοξοι και Ρούσοι, Τούρκοι και Βουσμανοαμερικανοί τα βλέπουν σαν ανόητες και μίζερες προκλήσεις, σαν υλακές και κλεφτοεπαιτείες; Ποια τύφλωση μας φέρνει να μη βλέπουμε ότι στα μάτια των ξένων εκαταντήσαμε πάλι οι παλαιοί εκείνοι γραικολιγούρηδες; Οι esurientes graeculi του Γιουβενάλη και του Κικέρωνα;

Το πράγμα έχει και περιγραφή και ερμηνεία. Μέσα στη χώρα, μέσα στην παιδεία δηλαδή και την παράδοση μας, εμείς περνάμε τους εαυτούς μας λιοντάρια, εκεί που οι έξω από τη χώρα μας βλέπουνε ποντίκια. Θαρρούμε πως είμαστε τα παιδόγγονα του Αριστοτέλη και του Αλέξανδρου. Οι ξένοι όμως σε μας βλέπουνε τις μούμιες που βρεθήκανε σε κάποια ασήμαντα Μασταβά.

Γιατί; Τα διότι είναι πολλά. Όλα όμως συρρέουν σε μια κοίτη. Σε μια απλή εξίσωση με δύο όρους και ένα ίσον. Είναι ‘τη: Νεοέλληνες ίσον Ελληνοεβραίοι.
Αν εφαρμόσουμε αυτή την εξίσωση στα πράγματα, θα μας δώσει δύο γινόμενα. Το πρώτο είναι ότι ζούμε σε εθνική πόλωση. Το δεύτερο, ακολουθία του πρώτου, ότι ζούμε χωρίς εθνική ταυτότητα. Οι Νεοέλληνες είμαστε ένα γέννημα μπασταρδεμένο και νόθο. Ούτε ίπποι ούτε όνοι, ούτε όνισσες ούτε φοράδες. Είμαστε μούλοι. Δηλαδή μουλάρια. Και τα μουλάρια δε γεννούν.

Ότι οι Νεοέλληνες είμαστε Ελληνοεβραίοι σημαίνει το εξής: Ενώ λέμε και φωνάζουμε και κηρύχνουμε ότι είμαστε Έλληνες, στην ουσία κινιόμαστε και υπάρχουμε και μιλάμε σα να είμαστε Εβραίοι. Αυτή είναι η αντίφαση. Είναι η σύγκρουση και η αντινομία που παράγει την πόλωση. Και η πόλωση στην πράξη γίνεται απώλεια της εθνικής ταυτότητας. Και το τελευταίο τούτο σημαίνει πολλά. Στην πιο απλή διατύπωση, σημαίνει νά ‘σαι τουρκόγυφτας, και να ζητάς να σε βλέπουν οι άλλοι πρίγκιπα. Σημαίνει νά ‘σαι η μούμια των Μασταβά, και να ζητάς από τους Ευρωπαίους να σε βλέπουν ιδιοκτήτη της Ακρόπολης. Σημαίνει να σε θωρείς λιοντάρι, και οι ξένοι να σε λογαριάζουνε πόντικα.

Είναι μεγάλη ιστορία να πιαστώ να σε πείσω, ότι οι Νεοέλληνες από τους αρχαίους έχουμε μόνο το τομάρι που κρέμεται στο τσιγκέλι του σφαγέα, θέλει κότσια το πράμα. Θέλει καιρό και κόπο. Θέλει σκύψιμο μέσα μας, και σκάψιμο βαθύ. Και κυρίως αυτό: θέλει το μεγάλο πόνο.

Θα σε καλέσω όμως σ’ έναν απλό περίπατο. Θα κάνουμε ένα πείραμα, που λένε οι φυσικοί. Για νά ‘χουμε αποτέλεσμα έμπεδο. Και η γνώση που θα κερδίσουμε νά ‘ναι σίγουρη. Θα επιχειρήσουμε μια στατιστική έρευνα. Θα διατρέξουμε τη χώρα απ’ άκρη σ’ άκρη. Από το χωριό Πυρσόγιαννη της Ηπείρου ως την επαρχία Βιάνου της Κρήτης. Από τη Νίψα και τις Σάππες της Θράκης ως το Παραλίμνι της Κύπρου, κι ως την άκρη το Ταίναρο. Θα ρωτήσουμε Νεοέλληνες απ’ όλες τις τάξεις και όλα τα επίπεδα. Γυναίκες και άντρες, γερόντους και παιδιά, αγράμματους και επιστήμονες, φτωχούς και πλούσιους, ακοινώνητους και αριστοκράτες, πουτάνες και καλόγριες, ξωχάρηδες και αστούς, φιλέρημους και χαροκόπους. Για νά ‘ναι το δείγμα μας ευρύ και πλήρες, που λένε οι γραφειοκράτες. Όλα ετούτα τα αθώα και ανυποψίαστα πλήθη θα τα ρωτήσουμε δυό τρεις ερωτήσεις από το Ελληνικό, κι άλλες τόσες από το Εβραίικο.

Στο Ελληνικό λοιπόν. Να μας ειπούν τι γνωρίζουν για την αρχαία Ελλάδα. Ζητούμε μια γνώση σοβαρή και υποψιασμένη. Όχι φολκλόρ και γραφικότητες. Γιατί γνώση της Ελλάδας είναι εκείνο που ξέρουμε να το ζούμε κιόλας. Όχι δηλαδή ο Ηρακλής μωρό έπνιξε τα φίδια· ότι ο Αρχιμήδης εχάραζε κύκλους στην άμμο, ούτε τάν ή επί τάς, μέτρον άριστον, ο Μινώταυρος στην Κρήτη και το πιθάρι του Διογένη, ούτε αν ξέρουν πως η ψωλή του Δία εγίνηκε κεραυνός και χτύπησε τους σχιστούς λειμώνες της Ολυμπιάδας, για να γεννήσει στο Φίλιππο τον Αλέξανδρο. Τέτοια γνώση της κλασικής Ελλάδας θά ‘τανε τουρισμός στην Τυνησία. Η φουστανέλα και το κόκκινο φέσι στη Μελβούρνη και στην Πέμπτη Λεωφόρο κατά τις εθνικές γιορτές. Θα ζητήσουμε γνώση ουσίας. Να μας ειπούνε, δηλαδή, αν έχουνε ακουστά τα ονόματα Εμπεδοκλής, Αναξίμανδρος, Αριστόξενος ο Ταραντίνος, Διογένης Λαέρτιος, Αγελάδας, Λεύκιππος, Πυθαγόρας ο Ρηγίνος, Πυθέας, που στον καιρό μας αντίστοιχα σημαίνουν Αϊνστάιν, Δαρβίνος, Μπετόβεν, Έγελος, Μιχαήλ Άγγελος, Μαξ Πλανκ, Ροντέν, Κολόμβος. Να μας μιλήσουν για κάποιους όρους σειράς και βάσης, όπως σφαίρας στον Εμπεδοκλή, κενό στο Δημόκριτο, εκπύρωση στον Ηράκλειτο, μηδέν στον Παρμενίδη, κατηγορία στον Αριστοτέλη, τόνος στους Στωικούς. Να μας ειπούν οι κάθε λογής Έλληνες επιστήμονες τι τους λέει η λέξη ψυχρά φλογί στον Πίνδαρο, μεταδάλλον αναπαύεται στον Ηράκλειτο, δακρυόεν γελάσασα στον Όμηρο, χαλεπώς μετεχείρισαν στο Θουκυδίδη. Να μας ειπούνε, πόσοι φιλόλογοι, έξω από τα σχολικά κολυβογράμματα, έχουν διαβάσει στο πρωτότυπο τρεις διάλογους του Πλάτωνα, δύο Νεμεόνικους του Πινδάρου, την Ωδή στην αρετή του Αριστοτέλη, έναν Ομηρικό Ύμνο. (Και αυτό δεν είναι ραψωδία). Και για να μας πιάσει τεταρταίος και καλπάζουσα, να μας ειπεί ποιος γνωρίζει και διδάσκει από τους ειδικούς προφεσσόρους στα πανεπιστήμια ότι οι τρεις τραγικοί ποιητές μας στη βάση τους είναι φυσικοί επιστήμονες, ότι στη διάλεξη του για την αρετή ο Πλάτων έκαμε στους ακροατές του ένα μάθημα γεωμετρίας, ότι η Ακρόπολη των Αθηνών είναι δωρικό, και όχι ιωνικό καλλιτέχνημα, ότι η διδασκαλία τραγωδίας στο θέατρο ήταν κήρυγμα από άμβωνος, ότι η θρησκεία των Ελλήνων ήταν αισθητική προσέγγιση των φυσικών φαινομένων.

Δε νομίζω, αναγνώστη μου, ότι σε όλα αυτά τα επίπεδα η έρευνα μας θα δώσει ποσοστά γνώσης και κατοχής σε βάθος του κλασικού κόσμου από τους Νεοέλληνες που να υπερβαίνουν τους δύο στους χίλιους. Τι φωνάζουμε τότε, και φουσκώνουμε, και χτυπάμε το κούτελο στο μάρμαρο ότι είμαστε Έλληνες; Για το θεό δηλαδή. Παράκρουση και παραφροσύνη.

Θα μου ειπείτε:
- Μήπως και οι Ευρωπαίοι γνωρίζουν σε τέτοιο βάθος την αρχαία Ελλάδα;
Θα σας ειπώ:
- Όχι. Αλλά οι Ευρωπαίοι δεν καυχιούνται ότι είναι Έλληνες, όπως εμείς. Καυχιούνται ότι είναι Γάλλοι, και Ιταλοί, και Βέλγοι. Γιατί αυτό είναι στην ουσία της η αρχαία Ελλάδα. Δεν είναι τα πασουμάκια του Ηρακλή στο παλάτι της Ομφάλης. Ούτε ο Οδυσσέας με το παλούκι του στη σπηλιά του Κύκλωπα. Η αρχαία Ελλάδα είναι ένας πολιτισμός ασύγκριτος. Μια κοσμοθεωρία πλήρης. Ένας τρόπος ζωής ολοκληρωμένος και τέλειος. Είναι η πιο κοντά στη φύση και στη φυσική ιδιότητα κοινωνία, που έσωσε να δημιουργήσει ο άνθρωπος.

Δεν είναι τυχαίο που λέξεις ελληνικές, όπως μουσική, θέατρο, οργασμός, φιλοσοφία, μαθηματικά, φυσική, δημοκρατία, γεωμετρία, πολιτική, περάσανε σε όλες τις γλώσσες των εθνών του OHE σήμερα. Και με τις λέξεις αυτές ζουν και δηλώνουν τις βαθύτερες ουσίες του ανθρώπινου βίου τα δισεκατομμύρια του πλανήτη. Δεν είναι τυχαίο, που όχι μόνο ο πλανήτης αλλά και ο ουρανός, το σύμπαν ολόκληρο είναι κατάσπαρτο με τις ελληνικές λέξεις και με τα ελληνικά γράμματα που ονομάζουν διεθνώς τους αστερισμούς, και τους φωτεινότερους αστέρες του κάθε αστερισμού. Όχι. Δεν είναι καθόλου τυχαίο. Εκείνο που είναι τυχαίο, είναι πως ο λαός που κατοικεί σήμερα στη χώρα που παλαιά την εκατοίκησαν οι Έλληνες, ονομάζουνται Έλληνες. Η έρευνα μας έδειξε ότι μόνο Έλληνες δεν είναι. Γιατί τους Έλληνες ούτε τους βλέπουν ούτε τους γνωρίζουν.

Από το Ελληνικό ερχόμαστε στό Εβραίικο. Ερωτάμε το ίδιο στατιστικό δείγμα, το ευρύ και το πλήρες, αν έχουν ακουστά τα ονόματα Μωϋσής, Αβραάμ, Ησαΐας, Ηλίας με το άρμα, Νώε, Βαφτιστής, Εύα η πρωτόπλαστη, Ιώβ, ο Δαναήλ στο λάκκο, η Σάρα που γέννησε με εξωσωματική. Και όχι μόνο τα ονόματα, αλλά και τις πράξεις ή τις αξίες που εκφράζουν αυτά τα ονόματα. Υπάρχει γριά στην επικράτεια που να μην τους ξεύρει τούτους τους Εβραίους; Δεν υπάρχει ούτε γριά, ούτε ορνιθοκλόπος στις Σποράδες, ούτε κλεφτογιδάς στην Κρήτη. Εδώ τα ποσοστά αντιστρέφουνται. Στους χίλιους Νεοέλληνες τα ναι γίνουνται εννιακόσια τόσα, και τα όχι δύο. Και δεν ξεύρουν μόνο τα ονόματα, αλλά είναι έτοιμοι να σου κάνουν αναλύσεις στην ουνιβερσιτά και στην ακαντέμια για τις ηθικές και άλλες αξίες που εκφράζει το κάθε όνομα.

Το ίδιο συμβαίνει και για φράσεις όπως Προς Κολασσαεΐς, Προς Κορινθίους, Έκ τοϋ κατά Λουκάν. Εδώ μάλιστα μεγάλος αριθμός Νεοελλήνων ξεύρει απόξω ολόκληρα χωρία και περικοπές. Το ίδιο συμβαίνει, αν τους ειπείς για τόπους όπως Ιορδάνης, Γαλιλαία, Γεσθημανή (sic), Όρος Σινά, Καπερναούμ, Τιβεριάς. Αν όμως τους ειπείς για Βάσσες ή Φιγαλία, για Αργινούσες ή Πλημμύριον, για Περίπατο ή Κήπο (περιπατητικοί, επικούρειοι), σου απαντούν, όπως ο Μακρυγιάννης. Όταν είδε το Σκούρτη και τους άλλους ναυάρχους στα όρη να οδηγούν σε μάχη τους στρατιώτες του Νικηταρά με ναυτικά παραγγέλματα:
- Τι όρτζα, πότζα, και γαμώ το κανλί του μας λέει ο κερατάς;

Το ίδιο συμβαίνει, αν ζητήσεις να σου αναλύσουν την επί του Όρους Ομιλία, ή να σου τραβήξουνε διάλεξη περί νηστείας, περί προσευχής, περί του «Δεύτε οι ευλογημένοι…». Ο κάθε Νεοέλληνας εδώ είναι πτυχιούχος και ειδήμονας. Είναι κληρονόμος και καθηγητής. Ξέρει να ταΐσει άχυρα το σκυλί του, και κόκαλα το γαϊδούρι του. Γνώση και πίστη και σοφία, που να ιδούν τα μάτια σου και να μην πιστεύει ο νους σου.

Ένας παπάς, και Κρητικός μάλιστα, στη μητρόπολη Κορίνθου, με κοίταζε κάποτε γλαρωμένος.
-Τι βλέπεις παπά;
-Έχω ένα όραμα, μου λέει. Να μαζέψω κάποτες λεφτά από τους ομογενήδες. Να σηκώσω εδώ στον Ισθμό, μπαίνοντας στο Μοριά να το βλέπουν ούλος ο κόσμος, ένα άγαλμα του απόστολου Παύλου. Ίσαμε πενήντα πήχες ψήλος, και βάλε.
-Σαν το άγαλμα της Ελευθερίας ε; του κάνω.
-Έτσι, μου λέει. Κι όλο έπαιρνε φωτιά.
-Και γιατί του Παύλου, δηλαδή; Και τόσο πελώριο.
-Μα…για τις Προς Κορινθίους ντε!
-Τον ξέρεις τον Κολοσσό της Ρόδου; τον ερωτώ.
-Ναι. Τέτοιονε θέλω και τον Παύλο.
-Τον Κολοσσό του Μαρουσιού τον ξέρεις;
-Εννοείς το βιβλίο για τον Κατσίμπαλη; Το ξέρω.
-Τον κώλο του Μαρουσιού, παπά, τον ξέρεις;
-…
-Άστα αυτά, του λέω. Είναι της αριστερής διανόησης.
-Εμ, λέω κι εγώ. Γι’ αυτό δεν τον ξέρω. Μου απαντάει.
- Γιατί, βρε αρκουδόπαπα, ξέσπασα, δε στήνεις ένα άγαλμα του Νικηταρά ή του Κολοκοτρώνη, που μας λευτερώσανε και είδαμε μοίρα στον ήλιο; Και να το κάμεις ψηλό και βαρύ ωσάν τον Ακροκόρινθο που βλέπεις αντίκρια σου; Όπως θα ταίριαζε στους παλικαράδες μας; Μόνο μου θέλεις τον Εβραίο. Δεν ξέρεις ότι με τους Εβραίους οι Έλληνες είμαστε η φωτιά με το νερό; Όχι από εθνικό μίσος, όπως με άλλους, αλλά από αντιπαράθεση κοσμοθεωριών; Δεν άκουσες ποτέ την ιερή βρισιά του λαού μας: «Γαμώ τον Εβραίο σου!». Δεν άκουσες ποτέ το δημοτικό μας τραγούδι, «Και κείνη η σκύλα η άνομη, Οβρέσσας θυγατέρα»; Άιντε, καημένε μου. Που να ζεις και νά είσαι. Κι είσαι κι από τα χωριά του Ερωτόκριτου και του Βενιζέλου.

Μ’ ένα λόγο, ο μέγας και ο βαθύς εβραίικος πολιτισμός -δεν ειρωνεύομαι, κυριολεκτώ- μέσα από τη χριστιανική του μετάλλαξη, κι αυτή πια δεν είναι ούτε μεγάλη ούτε βαθιά, πέρασε ως το μυελό των οστών και στη διπλή σπείρα του DNA όλων των Νεοελλήνων. Ένα μόνο δε γνωρίζουν. Ότι ο σπουδαίος αυτός πολιτισμός είναι εντελώς αντίθετος με τον πολιτισμό της κλασικής Ελλάδας. Το αρνί και ο λύκος. Ο πάμφωτος ναός της Αφαίας στην Αίγινα, και το μονύδριο της αγίας Ελεούσας στο νησί της λίμνης των Ιωαννίνων, με την αγράμματη καλόγρια που κυνηγά τις έγκυες και τις λεχώνες, γιατί ‘ναι μαγαρισμένες, λέει. Αλλά δεν είναι εδώ ο καιρός και ο τόπος για τέτοιες εξηγήσεις. Το θηρίο το καταπάλαιψα σε άλλες εκστρατείες. Ήμουν κι εγώ στον πόλεμο τοξότης που ξαστόχησε, λέει ο ποιητής.

Τέτοιας λογής αποτέλεσμα θα μας δώσει η στατιστική έρευνα στον πληθυσμό της χώρας αναφορικά με την απόδραση του Ελληνικού, και την επίδραση του Εβραίικου. Στην επιφάνεια και στον τύπο και στο όνομα είμαστε Έλληνες. Στο βυθό όμως και στην ουσία και στην ύλη είμαστε Εβραίοι. Και μη μας παραπλανά το απλοϊκό δικηγοριλίκι, που κανοναρχούν ιεροκήρυκες και ιερολόγοι, ότι τάχατες άλλο Εβραίοι κι άλλο χριστιανοί. Άλλο ορθόδοξοι κι άλλο ρωμαιοκαθολικοί. Ο ισχυρισμός αυτός είναι δόλιο σόφισμα, και αφέλεια ξεχειλωμένη. Όσοι λένε τούτη την παλαβομάρα, είναι σα να λένε: Άλλο εταίρα κι άλλο πουτάνα. Μα σε σεμνεία δουλεύουνε και οι δύο. Άλλο δρομέας κι άλλο δισκοβόλος. Μα αθλητές είναι και οι δύο. Άλλο λέμφωμα, άλλο λευχαιμία, κι άλλο νεοπλασία του λάρυγγα. Μα καρκίνοι είναι όλοι τους. Και κακά σπυριά, που σκοτώσανε Καβάφη και Φρόυντ.

Οι Νεοέλληνες εκρατήσαμε το σχήμα μόνο από τους Έλληνες. Η μάζα όμως, το πι που λένε οι φυσικοί, είναι καθαρά εβραίικη. Και ο χώρος, το βραύνιπι ή β που λένε οι φυσικοί, μέσα στον οποίο συντελέστηκε η αφελλήνιση των Ελλήνων είναι το χριστιανικό Βυζάντιο. Και ο χρόνος, ο Ιειτιριιβ ή το ΐ που λένε οι φυσικοί, που στη διάρκεια του συντελέστηκε ο εξεβραϊσμός των Ελλήνων είναι από τον καιρό του Θεοδόσιου μέχρι σήμερα. Ο Θεοδόσιος εγκρέμισε τους ναούς, έσπασε τα αγάλματα, έκλεισε τα στάδια, τα θέατρα, τα ελληνικά σχολεία. Όλες τις πηγές που ποτίζανε την ελληνική αντίληψη ζωής. Γι’ αυτό τον εβαφτίσανε Μέγας. Όπως εβαφτίσανε Μέγας και τον προαγωγό του, με τη διπλή σημασία η λέξη, τον Κωνσταντίνο. Τον καίσαρα που έσφαξε τη γυναίκα του και το γιό του. Και τους εβάφτισαν Μέγας, εκείνοι που εβάφτισαν Μέγας και τους Αθανάσιους, τους Βασίλειους, και όσους τέτοιους. Όλοι τους γκρεμιστάδες, παραχαράκτες, αλάριχοι, βάνδαλοι της ελληνικής ιδέας.

Η άλλη φωνή, που λέει ότι τίποτα δεν εσήμαιναν ετούτες οι φρικαλεότητες των χριστιανών κατά των Ελλήνων, για όσους δεν εξεφτίσανε σε Εβραιοέλληνες αλλά έμειναν Ελληνοέλληνες, έρχεται από πολύ μακρυά και την ακούνε λίγοι:


«Γιατί τα σπάσαμε τ’ αγάλματα των, γιατί τους διώξαμεν
απ’ τους ναούς των, διόλου δεν πέθαναν γι’ αυτό οι θεοί».

Καβάφης ειν’ αυτός, αναγνώστη μου, δεν είναι σαράφης. Ούτε Βούδας και Κούδας. Και το ποίημα λέγεται Ιωνικόν. Δε λέγεται Χερουβικόν.

Ο κακουργημός και η εξόντωση του κλασικού Έλληνα από τον εβραιόφρονα χριστιανό εκράτησε από το Θεοδόσιο ως την αυγούστα Ευδοξία. Ως το 843 που έγινε η επίσημη αναστύλωση των εικόνων. Η γιορτή της Ορθοδοξίας που γιορτάζεται κάθε χρόνο από τότε, στο έμπα της άνοιξης, πολύ λαμπρά και με την παρουσία όλης της επιφάνειας του κράτους, ως και οι ξένοι πρεσβευτάδες!, στο θετικό της συμβολίζει το θρίαμβο των χριστιανών. Στο αρνητικό της όμως δηλώνει την τελική κατακρεούργηση κάθε Ελληνικού. Είναι η ταφόπετρα της ελληνικής ιδέας.

Η τελευταία αντίσταση του μετρημένου «Έλληνα» στο ασιατικό τέρας ήταν ο Λέων Γ’ ο Ίσαυρος. Έξυπνησε ο άνθρωπος ένα πρωί, και είδε το μισό πληθυσμό της χώρας τουρλωτούς παπάδες και παχυμουλαράτους καλόγερους. Τότε, σαν το Χριστό με το φραγγέλιο, σήκωσε αυτό που το λένε Εικονομαχία. Και ετελείωσε με το χαμό του φωτός και το σωσμό του σκότους. Με την Κυριακή της Ορθοδοξίας, ή την ταυτότητα του Νεοέλληνα.

Έλληνες λοιπόν στο δέρμα. Και Εβραίοι στα κόκαλα και στο αίμα, στην καρδιά, στα άντερα και στη χολή. Ιδού το κλειδί, η αιτία, ο λόγος της εθνικής σχιζοφρένειας.

Πίσω από τα Σκόπια, από το Αιγαίο, τις Ολυμπιάδες, την Κύπρο, πίσω από τους κατσιβελισμούς, τα δάνεια και τις ψωροκώσταινες· πίσω από Εξαρχόπουλους, Μεταξάδες και Παπαδοπουλέους· πίσω από Μαρίκες και Μιμίκες και κατσίκες, και Κοσκωτάδες και σκατάδες· πίσω από Κορυδαλλούς και κοριούς και καθάρσεις και λοιμοκαθαρτήρια· πίσω από ρουσφέτια και βιλαέτια και κασαβέτια, βρίσκεται η εθνική μας σχιζοφρένεια. Αυτή απεργάστηκε την εθνική πόλωση, και την εθνική αταυτότητα.

Στο χωριό των χιλίων κατοίκων του πλανήτη μας σήμερα οι δύο Έλληνες πηδοκοπούν κατά μπροστά, κι έχουν βιδωμένο το κεφάλι να βλέπει κατά πίσω. Τους κοιτάνε οι ξένοι, ανοίγουν διάπλατα τα μάτια, και τους προγκάνε.
- Στραβομάρα και πάλαβρα. Βρε ούστ!

Στους χρόνους της Άλωσης οι στρατιώτες του Παλαιολόγου που υπεράσπισαν τα τείχη ήσαν οχτώ χιλιάδες. Την ίδια ώρα που στα μοναστήρια του κράτους βρίσκουνταν τριακόσιες χιλιάδες καλόγεροι στην άλκιμη ηλικία του μάχιμου άντρα. Να τρώνε και να πέρδονται και να τρέφουνε πρωκτό. Και ο αρχηγός του κράτους την Κυριακή έψελνε πατριάρχης στην αγια-Σοφιά, και τη Δευτέρα γονάτιζε τσανακογλείφτης στο σαράι.

Έτσι, μιλώντας για πατριάρχη και για σουλτάνο, φτάνουμε στους πρώτους κύκλους της Κόλασης του Δάντη. Κάποτε πρέπει να ξεκλειδώσουμε το κατώγι της ιστορίας μας. Και να φέρουμε στο φως «τους όφεις και τα φίδια» που είναι μέσα κλεισμένα. Να ειπούμε, δηλαδή, ότι το πρώτο μέλημα του πορθητή της Πόλης ήτανε να θρονιάσει στο στασίδι των σκλάβων τουρκόφρονα πατριάρχη. Όχι για να προστατέψει τα νιτερέσα του δούλου γένους, όπως μας λένε αιώνες τώρα οι δάσκαλοι και τα βιβλία. Αλλά για να τον έχει δόλιο και χθόνιο συνεργάτη στο αρειμάνιο οθωμανιλίκι του. Στο να μη σηκώσουνε, δηλαδή, ποτές κεφάλι οι ραγιάδες.

- Εσύ από τη μεριά σου, παπά, είπε ο Πορθητής στον πατριάρχη Γεννάδιο, αυτόν που διάταξε να κάψουν τα βιβλία του Πλήθωνα για τον Πλάτωνα, θά’ σαι το δικό μου μούτρο με τη μουστακοφόρα και τη ραγιάδικη προβοσκίδα. Ο κρυφός πολυχρονεμένος πατισάχ. Θα τους λες, μαζί με την κυρα-Δέσποινα, υπομονή και κουράγιο, και «πάλε με χρόνους με καιρούς…». Και θα τους κρατάς καλά στους χαλκάδες και τις άλυσες. Με τον καιρό θα μάθεις. Και η συμπεριφορά σου θα γενεί πολιτική σκεπαστή, και υψηλή διπλωματία. Με τους δραγομάνους και τους οσποδάρους που θα σου φτιάξω, και δίπλα στους ιδικούς μου τζοχανταραίους, τον πασά και το μουφτή, τον κατή και το βοΐβοντα, θα οργανώσουμε ένα τέλειο σύστημα διοίκησης. Τη συντήρηση, δηλαδή, και το διαιωνισμό της σκλαβιάς. Και τού ‘κλεισε το μάτι.
Εγώ από τη μεριά μου, υποσχέθηκε, θα σ’ έχω στα χρυσά και στην πορφύρα, Θα τρως, και θα πίνεις, και θα παχαίνεις. Όπως το λέει και το τραγούδι:


«Καρδιά μου, τι ξαλάφρωμα,
τι πρήξιμο, κοιλιά μου».

Και τα «οθωμανικά» τερτίπια μου, αν το βαστά η καρδούλα σου, και κείνα δικά σου. Παπαδάκια και γιουσουφάκια. Μόνε πρόσεχε! Στο κρυφό και στο σκεπασμένο. Θά ‘χεις τις εκκλησιές σου, τις πισκοπές και τα μοναστήρια σου. Δίσκους, κεριά, λιβάνια, τάματα, διαθήκες, άσπρα και γρόσια, βακούφια και χτήματα μοναστηριακά, ούλα αφορολόγητα. Θα τα γιομίζεις με διάκους, και με καλόγερους τίγκα. Κι αμάν αμάν. Αλλά τη συμφωνία μας και τα μάτια σου. Γιατί θα σε κρεμάσω με τ’ άντερα σου.



Έχεις ακουστά, τίμιε αναγνώστη, για τα μοναστηρίσια γεύματα και τα μοναστηρίσια τραπέζια; Ακόμη αποκρατά ο απόηχος. Ο Ανώνυμος της Ελληνικής Νομαρχίας διηγάται πως ο δεσπότης Ιωαννίνων είχε μια κοιλιά σαν εξάμετρο βαγένι. Και πως σαν εστρωνότανε για πρόγευμα, έτρωγε δύο οκάδες γιαούρτι σακούλας, και μισή οκά σαρδέλλα παστωμένη με το χουλιάρι την καθησιά.

Έτσι, λοιπόν, από τούτη τη συμφωνία του πατριάρχη με το σουλτάνο, πέρα από τους τέσσερες αιώνες της φοβέρας και της σκλαβιάς, τι βγήκε; Βγήκε η περίφημη ρασοφόρα διπλωματία του ραγιά και του καγιά. Σήμερα τη λέμε φανάρι και φαναριωτισμό. Είναι οι Φαναριώτες. Οι αόρατοι τουρκολάτρες. Οι πρίντζιπες και οι ηγεμόνες της Βλαχομπογδανίας που λέει ο Ρήγας. Οι Καρατζάδες, οι Μουρούζηδες, οι Σούτσοι, οι Ραγκαβήδες, οι Μαυροκορδάτοι, και οι πανάθλιοι Κωλέττηδες. Αυτή η λύμη και η συφορά. Το θρεφτάρι του πατριάρχη και του σουλτάνου. Το θρεφτάρι του ελληνοεβραίικου φυράματος, δηλαδή, στην καινούργια του μετάλλαξη, που όταν θα ‘ρθεί η ώρα του μεγάλου Σηκωμού, θα παίξει τον ολέθριο ρόλο του. Θα δημιουργήσει τη μοιραία αντιπαράθεση ανάμεσα στους γνήσιους Έλληνες, τους Ελληνοέλληνες αλλιώτικα, και στους μούλους Έλληνες, τους Ελληνοεβραίους αλλιώτικα. Ανάμεσα, δηλαδή, «στα συνήθια της Ιλιάδας» που αποκρατούν ακόμη, όπως έγραφε ο Σολωμός, την ουσία, και στη δουλόφρονα και μουλωχτή πολιτική του κλήρου, τον τύπο.

Το σχήμα Ελληνοέλληνες και Ελληνοεβραίοι στο μεγάλο Σηκωμό θα λάβει τη διπλή διάταξη. Από δω οι αγωνιστές και οι αγράμματοι, από κει οι πολιτικοί και οι κοντυλοφόροι Φαναριώτες. Φιλικοί και Ρήγας και Υψηλάντες· Μαρκομπότσαρης και Κολοκοτρωναίοι· Αντρούτσος, Παπαφλέσσας, Νικηταράς και Μακρυγιάννης· ο Αθανάσης Διάκος, ο Κανάρης, ο μεγάλος Καραϊσκάκης, ο Καποδίστριας· οι Σουλιώτες και οι Μανιάτες. Αυτή είναι η κρυστάλλινη πηγή του Ελληνοέλληνα, που δεν κατεβαίνει από τα συναξάρια και το Οκτωήχι της εκκλησίας. (Μη σε ξεγελά, που ο Κολοκοτρώνης γραφή και ανάγνωση έμαθε από το Οκτωήχι). Αλλά ροβολάει από τον Όλυμπο και τον Αλφειό και την Κασταλία βρύση. Από τον Κιθαιρώνα, το Βριλησσό και τον Ευρώτα. Είναι η αρχαία αρετή και η νέα λεβεντιά. Είναι η εμορφάδα και το φιλότιμο, η μπέσα, και ο λόγος σπαθί. Το καθαρό μάτι, και το τίμιο χέρι.
Όταν η Διοίκηση, το φαναριωτιλίκι δηλαδή, μας λέει ο Σολωμός, για να διασπάσει τους οπλαρχηγούς του Βάλτου, έστειλε είκοσι διπλώματα στρατηγών, εκεί που ήταν μόνο ο Μαρκομπότσαρης, ο Μάρκος τους εκάλεσε, έσκιασε μπροστά στα μάτια τους το δίπλωμα του, και είπε:
- Ο Σκόντρα πασάς τα δίνει τα διπλώματα. Κι όποιος είναι παλικάρι, ταχιά το παίρνει από τα χέρια του.
Είπε και τράβηξε κατά το Κεφαλόβρυσο του Καρπενησίου. Εσκοτώθηκαν Τούρκοι έως οχτακόσιοι. Από τους δικούς του δεκατρείς. Και τριάντα λαβωμένοι. Τον έφεραν από το Καρπενήσι στο Μεσολόγγι στον ώμο. Και τον ταφιάσανε με μοιρολόγια και κλάηματα. Όπως παλαιά οι Αχαιοί τον Πάτροκλο.

Κι από την άλλη στο σχήμα το κηφηναριό του πατριάρχη. Οι πρίντζιπες, οι καλαμαράδες, οι σπουδαγμένοι στην Ευρώπη με τα ψαλιδοκέρια και τις βελάδες. Οι Φαναριώτες που προσφωνάζουνταν Εξοχότατε και Γενναιότατε! Κι όσες φορές πέτυχαν να ηγηθούν στις μάχες, έσπειραν στους Έλληνες το θρήνο και τη συφορά. Μαυροκορδάτος, Νέγρης, ο άθλιος Κωλέττης, κι όλη η συναφής κουλουμωτή μύγα.

Θα κατεβούν στη σηκωμένη χώρα σα θολωμένα ρέματα και λασπουριά. Θα κοιταχτούν πονηρά με τα δύο και τα τέσσερα στραβά τους. Θα συναγροικηθούν αστραπιαία στις γωνίες και στα σκοτεινά. Και θ’ αμολήσουν στον τόπο τις όχεντρες. Δεκαπέντε μήνους επολέμησαν οι Έλληνες τον τύραννο. Κι αν ήθελαν βαστάξει μονιασμένοι ως το τέλος, θα τον εφτάνανε στην Κόκκινη Μηλιά. Αλλά τους άλλους πεντέμισυ χρόνους σφαξόντανε μεταξύ τους. Και το σπαθί να βυθίζεται στη λαβή. Αυτό ήταν το έργο των Φαναριωτών, των δεσποτάδων, και της ελληνοεβραίικης ανομίας.
-Τι κοιτάς, Κολοκοτρώνη μου, με το μάτι σου στυλωμένο τόση ώρα εκεί, κατά τα βουνά;
-Α! βλέπω πίσω από τα βουνά. Εκεί στην πόρτα τ’ Αναπλιού. Και τους καλαμαράδες να πλέκουν ένα γαϊτανάκι. Μα ένα γαϊτανάκι!
Κι άλλη φορά σε μια σύναξη γυρίζει άγρια ο Γέρος κατά το δεσπότη της Άρτας:
-Μη μου βροντάς, παπά, το πασουμάκι στο τραπέζι, γιατί βροντώ το σπαθί, και σου κόβω το κεφάλι.
Πήρε φόρα το ράσο του δεσπότη, κι ακόμη λακάει. Από το Μοριά στην Άρτα με τα πόδια. Και με τα πασουμάκια.

Ποιος είναι ο Γρηγόριος ο Ε’;
Είναι εκείνος που σύνταξε το κείμενο του αφορισμού στα 1799. Και η εκκλησία το βρόντηξε αργότερα στην ανθρωπιά του Καΐρη, όπως η κατάρα τον κεραυνό στο μέτωπο του Κάιν. Του φωτισμένου σοφού, και του ήρωα στους ιερούς αγώνες Καΐρη. Γιατί άρχισε να ξεμπροστιάζει τους παπάδες, και να φωτίζει τον κοσμάκη.
Ποιος είναι ο Γρηγόριος ο Ε’;
Είναι ο ίδιος που αφόρισε τον Υψηλάντη και τους Φιλικούς. Το μεγαλείο και το μυστήριο της Εταιρείας.
Θα μου ειπείς πως τον εκρέμασε ο σουλτάνος. Θα σου ειπώ, μα πώς αλλιώς λοιπόν; Επρόδωσε την καταχθόνια συμφωνία τους. Εκοιμήθηκε. Και χωρίς να το νιώσει άφηκε να ξεσφίξει η θηλειά στο λαιμό του ραγιά. Εφούσκωσε στο σκαφίδι το προζύμι του εθνικού άρτου, και πια δεν ημπορούσε να το κρατήσει με τίποτα.
Ποιος είναι ο Γρηγόριος ο Ε’;
Είναι αυτός που στα 1819 με πατριαρχικό φιρμάνι απαγόρεψε στους παπάδες να βαφτίζουν τα παιδιά μας με ονόματα ελληνικά. Καταλαβαίνεις τι σου λέω, τίμιε αναγνώστη;
Ποιος είναι ο Γρηγόριος ο Ε’;
Είναι ο πατριάρχης που έσκασε από το κακό του, γιατί τον εμπόδισαν και δεν επρόφταξε να αφορίσει το Ρήγα. Το μεγαλομάρτυρα Ρήγα.
Ποιος είναι ο Γρηγόριος ο Ε’;
Είναι ο πατριάρχης που βλέπουμε τον ανδριάντα του μπροστά στο εθνικό πανεπιστήμιο. Δίπλα στο Ρήγα. Πού ξανακούστηκε τέτοιο κυλώνειο άγος! Ο Λεωνίδας κι ο Εφιάλτης αγκαλιά. Η ελληνική σχιζοφρένεια αγαλματοποιημένη μπροστά στα πόδια της ελληνικής παιδείας. Μπροστά στο αγνό βάθρο του μέλλοντος των παιδιών μας. Αυτή η συμβολική στιγμή και εικόνα, ο Γρηγόριος Ε’ δίπλα στο Ρήγα μπροστά στο πανεπιστήμιο, είναι το σύμβολο παλλάδιο της μουλαροσποράς μας.

Ο καημένος ο Κολοκοτρώνης. Είπε κάποτε πως μια μέρα το πανεπιστήμιο θα γκρεμίσει το παλάτι. Λάθος, σοφέ μου γέρο. Γιατί αφόντας εστήσανε μπροστά στο πανεπιστήμιο τον πατριάρχη, η νεότερη Ελλάδα είχε παίξει πια τη ζαριά της στο Ρουβίκωνα. Είχε πάρει το δρόμο της. Τη στράτα του κακού και της ανεμοζάλης. Η Ελλαδοελλάδα αποσύρθηκε, άκρα πικραμένη και περήφανη. Και άφηκε την Εβραιοελλάδα να ξερογλείφεται σα μαϊμού απάνου στη σκηνή του καραγκιόζη:


«Γειά σου, μάνα μου Ελλάς, είμαι κλεφτοφουκαράς».

Η σμαρδή και φαναριώτικη πολιτική στον Αγώνα, με Μαυροκορδάτο και Κωλέττη και παπάδες, θα περάσει ύστερα, και θα δώσει το ρυθμό και τον τόνο της στην πολιτική ιστορία της «νεότερης Ελλάς». Φατρίες, κομματισμός, αρριβισμός, βουλευτοτσιφλικάδικα. Εθνική αφασία, ξενοκίνητα νήματα της μαριονέττας, το αγγλόφιλο, το γαλλόφιλο, το ρωσόφιλο. Πολιτική του ρουσφετιού και της ασυδοσίας, δουλοφροσύνη, λεονταρισμοί, απαξία, ιδιοτέλεια. Ό,τι ανθίζει πια, κι ό,τι καρπίζει σήμερα στη χώρα. Νούλες και κουλούρηδες, χάχηδες και σάκηδες, ντόρες και ντορήδες. Περάστε κόσμε.

Έξω από τα λίγα αργά φωτεινά διαλείμματα. Το αγγελικό και μαύρο φως του ποιητή. Που ο ένας θα περάσει μια Κυριακή πρωί μπροστά στον αη-Σπυρίδωνα. Που ο άλλος θα ειπεί κατάδακρυς: «Ώστε λοιπόν, ανθ’ ημών Γουλιμής!». Και ο τρίτος θα σημειώσει σιωπηλά στο καλεντάρι του: 1 Νοεμβρίου 1920.

Η τελευταία πράξη της τραγωδίας, η ταφόπλακα δηλαδή που σκέπασε το φονικό, ανάλογη με την ταφόπλακα του 843 που έθαψε την αρχαία Ελλάδα, ήταν το διάταγμα του ελληνικού κράτους να ονομάσει το Υπουργείο για τη μόρφωση των παιδιών μας Υπουργείο των Εκκλησιαστικών. Και λίγο αργότερα Υπουργείο Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων. Και τούτο το άνομο όνομα και νόημα τέρας το φέρνει μέχρι σήμερα. Η εθνική σχιζοφρένεια υπογράφτηκε και σφραγίστηκε με τη μεγάλη του Κράτους σφραγίδα.

Ακούσατε πουθενά σε Ευρώπη ή σε Αμερική, σε Σαχαλίνη, Ταγκανίκα ή Εσκιμώους, η παιδεία ενός έθνους, η μεγάλη ελπίδα και το μυστήριο των μυστηρίων του, να μπερδεύεται με το αντερί και το ράσο; Οι Ελληνοεβραίοι πολλοί θωρούν ακίνητοι τον πατριάρχη μπροστά στο πανεπιστήμιο, και φουσκώνουν σά διάνοι. Οι Ελληνοέλληνες λίγοι μιλούν για την εθνική σχιζοφρένεια, και ψιθυρίζουν σαν το μεγάλο Σολωμό: «Αλλίμονον, η δάφνη κατεμαράνθη!». Και κλαίνε.

Αλλά πέστε να πάψουν επάνω οι φωνές των γυναικών. Και σταματήστε τα δάκρυα για τον Ορέστη. Γιατί κάπου βαθιά στον καθένα μας υπάρχουν κρυμμένοι οι Έλληνες. Και περιμένουν. Τό ‘δειξε ο Θοδωράκης και ο Σολωμός. Τό ‘δειξε ο Καποδίστριας και η Λιογέννητη. Τό ‘δειξε το ‘12-’13 και ο Τρικούπης. Τό ‘δειξε ο Γοργοπόταμος, ο Καβάφης, και το ύψωμα 731 κοντά στο Βεράτι.

Έλληνες θα ειπεί δύο και δύο τέσσερα στη γη. Όχι δύο και δύο είκοσι δύο στον ουρανό.
Έλληνες θα ειπεί να τελείς στους νεκρούς τις χοές της Ηλέκτρας. Όχι κεριά στους νεκρόλακκους, και δηνάρια στο σακούλι του τουρκόπαπα.
Έλληνες θα ειπεί να προσκυνάς τακτικά στους Δελφούς το γνώθι σαντόν. Όχι να κάνεις την εξομολόγηση στους αγράμματους πνευματικούς και στους μαύρους ψυχοσώστες.
Έλληνες θα ειπεί να σταθείς μπροστά στη στήλη του Κεραμεικού και να διαβάσεις το επιτύμβιο: ΣΤΑΘΙ ΚΑΙ ΟΙΚΤΙΡΟΝ. Σταμάτα, και δάκρυσε· γιατί δε ζω πιά. Κι όχι να σκαλίζεις πάνω σε σταυρούς κορακίστικα λόγια και νοήματα: προσδοκώ ανάσταση νεκρών.
Έλληνες θα ειπεί το πρωί να γελάς σαν παιδί. Το μεσημέρι να κουβεντιάζεις φρόνιμα. Και το δείλι να δακρύζεις περήφανα. Κι όχι το πρωί να κάνεις μετάνοιες στα τούβλα. Το μεσημέρι να γίνεσαι φοροφυγάς στο κράτος και επίτροπος στην ενορία σου. Και το βράδυ να κρύβεσαι στην κώχη του φόβου σου, και να ολολύζεις σα βερέμης. Ακόμη κι ο Ελύτης, καθώς εγέρασε, τό ‘ριξε στους αγγέλους και στα σουδάρια. Τι απογοήτεψη…
Έλληνες θα ειπεί όσο ζεις, να δοξάζεις με τους γείτονες τον ήλιο και τον άνθρωπο. Και να παλεύεις με τους συντρόφους τη γη και τη θάλασσα. Και σαν πεθάνεις, να μαζεύουνται οι φίλοι γύρω από τη μνήμη σου, να πίνουνε παλιό κρασί, και να σε τραγουδάνε:


«Τρεις αντρειωμένοι εβούλησαν να βγουν από τον Άδη.
Ένας το Μάη θέλει να βγει κι άλλος τον Αλωνάρη.
Κι ο Δήμος τ’ αγια-Δημητριού ν’ ανοίξει γιοματάρι.
Μια λυγερή τους άκουσε, γυρεύει να την πάρουν.
Κόρη, βροντούν τ’ ασήμια σου, το φελλοκάλιγό σου,
και τα χρυσά γιορντάνια σου, θα μας ακούσει ο Χάρος».



Πηγή: Αποσπάσματα από το βιβλίο «Γκέμμα» του Δημήτρη Λιαντίνη (κεφάλαιο «Ο Ελληνοέλληνας»)



Διαβάστε περισσότερα http://www.pare-dose.net/blog/?p=3018#ixzz0a8yNJ1qi


Διαβάστε περισσότερα http://www.pare-dose.net/blog/?p=3018#ixzz0a8yNJ1qi

ΤΟ ΑΝΑΘΕΜΑ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ

Το κατά Βενιζέλου "Ανάθεμα" και η λέπρα του Ιεχωβά
Σαν σήμερα διοργανώνεται ογκώδης αντιβενιζελική πορεία στις 12 Δεκεμβρίου 1916. Με επικεφαλής την Ιερά Σύνοδο, οι διαδηλωτές κατευθύνονται στο Πεδίο του Άρεως για να αναθεματίσουν τον «σατανά» της πολιτικής ζωής του τόπου Ελευθέριο Βενιζέλο.

Ολο τον Δεκέμβρη του 1916 πέτρες μεταφέρονται στην Αθήνα και ρίχνονται στο Πεδίο του Αρεως, στο σημείο όπου σήμερα βρίσκεται το άγαλμα της Αθηνάς όπου

ο κάθε διαδηλωτής ρίχνει μία πέτρα και επαναλαμβάνει την κατάρα του Αρχιεπισκόπου Αθηνών, Θεόκλητου:

«Κατά Ελευθερίου Βενιζέλου φυλακίσαντος αρχιερείς και επιβουλευθέντος την βασιλείαν και την πατρίδαν, ανάθεμα έστω».

Αντρες, γυναίκες, παιδιά, κυρίες και κύριοι του λεγομένου "καλού κόσμου",- μεταξύ των οποίων και ο Αγ. Νεκτάριος αλλά και αγράμματοι ανθρωποι παρασυρμένοι απο τους παπάδες πήγαν φορτωμένοι πέτρες μεγάλες και μικρές και τις έριξαν, μάζα άμορφη, στο Πεδίον του Άρεως, αναθεματίζοντας, το "Βελζεβούλ", τον "προδότη".

Το κατά Βενιζέλου "Ανάθεμα"


"Ημείς οι υπογεγραμμένοι Μητροπολίται, εντολήν ελάβομεν παρά χιλιάδων εφέδρων και πολιτών να αναγνώσωμεν βαρύτατον αφορισμόν κατά του ενόχου ΕΣΧΑΤΗΣ ΠΡΟΔΟΣΙΑΣ Ελ. Βενιζέλου, του προδώσαντος το έθνος μας εις τους Αγγλογάλλους του, ατίμως συνεννοηθέντος μετ' αυτών ίνα στείλωσι την προχθεσινήν νόταν είς την Ελλάδα, μόνον και μόνον δια να πικρανθεί ο λατρευτός μας Βασιλεύς και εκβιασθή όπως καλέση επί την αρχήν τον ΠΟΥΛΗΜΕΝΩΝ ΣΕΝΕΓΑΛΕΖΟΝ ΤΡΑΓΟΝ ΒΕΝΙΖΕΛΟΝ, τον ηθικόν αυτουργόν της πυρπολήσεως του Τατοΐου , τον ηθικόν αυτουργόν των βασάνων ας υπέστησαν οι ανδραγαθήσαντες αξιωματικοί μας εις χείρας του ανάνδρου Σαράιγ.
Κατ' αυτού όθεν του ΠΡΟΔΟΤΟΥ Βενιζέλου ανεγνώσαμεν αφορισμόν όπως ενσκήψωσι:

ΤΑ ΕΞΑΝΘΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΙΩΒ !

ΤΟ ΚΗΤΟΣ ΤΟΥ ΙΩΝΑ !

Η ΛΕΠΡΑ ΤΟΥ ΙΕΧΩΒΑ !

Ο ΜΑΡΑΣΜΟΣ ΤΩΝ ΝΕΚΡΩΝ !

ΤΟ ΤΡΕΜΟΥΛΙΑΣΜΑ ΤΩΝ ΨΥΧΟΡΡΑΓΟΥΝΤΩΝ !

ΟΙ ΚΕΡΑΥΝΟΙ ΤΗΣ ΚΟΛΑΣΕΩΣ ΚΑΙ ΑΙ ΚΑΤΑΡΑΙ ΚΑΙ ΤΑ ΑΝΑΘΕΜΑΤΑ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ .

ΤΑΣ ΙΔΙΑΣ ΑΡΑΣ ΘΑ ΑΝΑΓΝΩΣΩΝΕΝ ΚΑΙ ΚΑΤ ‘ ΕΚΕΙΝΩΝ , ΟΙΤΙΝΕΣ ΚΑΤΑ ΤΑΣ ΠΡΟΣΕΧΕΙΣ ΕΚΛΟΓΑΣ ΘΕΛΟΥΣΙ ΔΩΣΕΙ ΛΕΥΚΗΝ ΨΗΦΟΝ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΚΑΤΑΠΤΥΣΤΟΝ ΠΡΟΔΟΤΗ ΒΕΝΙΖΕΛΟΝ ΚΑΙ ΘΑ ΠΑΡΑΚΑΛΕΣΩΜΕΝ , ΟΠΩΣ ΜΑΡΑΘΩΣΙΝ ΟΙ ΟΦΘΑΛΜΟΙ ΚΑΙ ΚΩΦΑΘΩΣΙ ΤΑ ΩΤΑ .

ΓΕΝΟΙΤΟ .

ΑΜΒΡΟΣΙΟΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ

ΝΙΚΗΦΟΡΟΣ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ

(ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΛΦΕΙΟ ΠΟΤΑΜΟ)

Η ΓΥΝΑΙΚΑ ΣΤΗΝ ΚΑΙΝΗ ΔΙΑΘΗΚΗ

Bίβλος 1: H θέση της γυναίκας κατά την Kαινή Διαθήκη


Πριν από κάποια χρόνια άκουσα στην τηλεόραση έναν παπά, ενοχλημένο από παρατήρηση για το μισογυνισμό της βίβλου, να εξανίσταται κράζων "μα τι λέτε; για την εκκλησία μας η γυναίκα είναι σχεδόν ίση με τον άντρα!" Σχεδόν ίση - μέχρι εκεί μπόρεσε ο κακόμοιρος... Aς δούμε λοιπόν πόσο σχεδόν ίση είναι η γυναίκα στη βίβλο:

A΄ Πέτρου 3 (1): "Oμοίως αι γυναίκες υποτασσόμεναι τοις ιδίοις ανδράσιν."

Kαι αν ο Πέτρος το λέει μία φορά, ο Παύλος στις επιστολές του έχει ολόκληρη ομοβροντία:

Προς Kολασσαείς 3 (18): "Aι γυναίκες υποτάσσεσθε τοις ανδράσι, ως ανήκεν εν Kυρίω."

Προς Eφεσίους 5 (22-23): "Aι γυναίκες τοις ιδίοις ανδράσιν υποτάσσεσθε ως τω Kυρίω, ότι ο ανήρ εστι κεφαλή της γυναικός." (24): "Ώσπερ η εκκλησία υποτάσσεται τω Xριστώ, ούτω και αι γυναίκες τοις ιδίοις ανδράσιν εν παντί."

Προς Tίτο 2 (4-5): "Ίνα σωφρονίζουσι τας νέας φιλάνδρους είναι, φιλοτέκνους, σώφρονας, αγνάς, οικουρούς, αγαθάς, υποτασσομένας τοις ιδίοις ανδράσιν, ίνα μη ο λόγος του Θεού βλασφημήται."

A΄ Προς Kορινθίους 11 (3): "Παντός ανδρός η κεφαλή ο Xριστός εστι, κεφαλή δε γυναικός ο ανήρ." (7-9): "Aνήρ ... εικών και δόξα Θεού ... γυνή δε δόξα ανδρός εστιν. ου γαρ έστιν ανήρ εκ γυναικός, αλλά γυνή εξ ανδρός· και γαρ ουκ εκτίσθη ανήρ διά την γυναίκα, αλλά γυνή διά τον άνδρα."

A΄ Προς Tιμόθεο 2 (11-15): "Γυνή εν ησυχία μανθανέτω εν πάση υποταγή· γυναικί δε διδάσκειν ουκ επιτρέπω, ουδέ αυθεντείν ανδρός, αλλ’ είναι εν ησυχία. Aδάμ γαρ πρώτος επλάσθη, είτα Eύα· και Aδάμ ουκ ηπατήθη, η δε γυνή απατηθείσα εν παραβάσει γέγονε· σωθήσεται δε διά της τεκνογονίας."

Σε απλά ελληνικά, δεν φτιάχτηκε ο άντρας για τη γυναίκα αλλά η γυναίκα για τον άντρα, οπότε η υποταγή της είναι θεάρεστη και η ανυπακοή βλασφημία. H γυναίκα πρέπει να μαθαίνει ό,τι της λένε, με σκυφτό το κεφάλι και κλειστό το στόμα. Kαι δεν επιτρέπεται να μάθει κάτι αυτή στον άντρα της ή να του κάνει την έξυπνη, αλλά πρέπει να το βουλώνει. Γιατί; διότι πρώτα φτιάχτηκε ο άντρας και μετά η γυναίκα (ακράδαντο επιχείρημα!) και γιατί αυτή εξαπατήθηκε, όχι ο άντρας (ρητορική ερώτηση: μήπως όλως τυχαίως ο μύθος των πρωτοπλάστων δημιουργήθηκε σε ανδροκρατούμενη κοινωνία;).

Aνάλογα και αλλού:

A΄ Προς Kορινθίους 14 (34-35): "Ως εν πάσαις ταις εκκλησίαις των αγίων, αι γυναίκες υμών εν ταις εκκλησίαις σιγάτωσαν· ου γαρ επιτέτραπται αυταίς λαλείν. Αλλ’ υποτάσσεσθαι, καθώς και ο νόμος λέγει. Ει δε τι μαθείν θέλουσιν, εν οίκω τους ιδίους άνδρας επερωτάτωσαν· αισχρόν γάρ εστι γυναιξίν εν εκκλησία λαλείν."

Συνεννοηθήκαμε; οι γυναίκες απαγορεύεται να μιλάνε σε δημόσιο χώρο. Aν τυχόν – παρ’ ελπίδα - θέλουν να μάθουν κάτι, να ρωτήσουν τον άντρα τους στο σπίτι (και πολύ τους είναι!).

Eκτός από την ομιλία, η διάκριση περιλαμβάνει και τα της εμφανίσεως. Eνώ για τους άντρες δεν τίθενται ανάλογοι περιορισμοί, οι γυναίκες πρέπει να είναι ντυμένες σεμνά και χωρίς πολυτέλειες:

A΄ Προς Tιμόθεο 2 (8-9): "Bούλομαι ουν προσεύχεσθαι ... τας γυναίκας εν καταστολή κοσμίω, μετά αιδούς και σωφροσύνης κοσμείν εαυτάς, μη εν πλέγμασιν ή χρυσώ ή μαργαρίταις ή ιματισμώ πολυτελεί."

Όλα αυτά, όμως, είναι ημίμετρα, για όσους έχουν κάνει το λάθος να έχουν γυναίκα. H ιδεώδης λύση είναι ριζικότερη:

A΄ Προς Kορινθίους 7 (1): "Kαλόν ανθρώπω γυναικός μη άπτεται."

Προσέξτε πως φυσικά, στη θεσπέσια αυτή φράση, άνθρωποι είναι μόνον οι άντρες. Παρακάτω έρχεται και η εξήγηση για το καλόν του πράγματος:

A΄ Προς Kορινθίους 7 (32-34): "O άγαμος μεριμνά τα του Kυρίου, πώς αρέσει τω Kυρίω· ο δε γαμήσας μεριμνά τα του κόσμου, πώς αρέσει τη γυναικί."

Προς θεού, νοείται σοβαρός άντρας που να ασχολείται με το τι αρέσει στη σύντροφό του; Kαι, προς θεού, αν αρχίσουν οι άνθρωποι να ασχολούνται με τα του κόσμου, τι κάνουμε; (για τις πολιτικές θέσεις που εκφράζει αλλού ρητά ο Παύλος έπεται συνέχεια). Πάντως ο ίδιος ο Παύλος, κατά τα λεγόμενά του, εφάρμοζε πιστά τη ριζική λύση - το κακό είναι ότι θα του άρεσε να κάνουν όλοι το ίδιο:

A΄ Προς Kορινθίους 7 (7-8): "Θέλω γαρ πάντας ανθρώπους είναι ως και εμαυτόν ... λέγω δε τοις αγάμοις και ταις χήραις, καλόν αυτοίς εστιν εάν μείνωσιν ως καγώ."

Aναρωτιέμαι, μήπως είχε και κάποιο προσωπικό πρόβλημα ο Παυλάκης;

O συνάδελφός του ο Iωάννης, που είχε σοβαρότερα προβλήματα (παραισθησιακής και παραληρηματικής φύσεως - για τα οποία δεν πρέπει να έφταιγε μόνο η μακροχρόνια αποχή), μάλλον θα συμφωνούσε πως καλό είναι να αποφεύγεται η επαφή με γυναίκες, αν κρίνει κανείς από το ρήμα με το οποίο ορίζει τους παρθένους:

Aποκάλυψη 14 (4): "Oύτοί εισιν οι μετά γυναικών ουκ εμολύνθησαν."


Gravity and the wind

ΘΡΗΣΚΕΥΤΚΑ ΣΥΜΒΟΛΑ

Ανοικτή εκδήλωση με θέμα «Τα θρησκευτικά σύμβολα στην εκπαίδευση» οργανώνει το Κέντρο Ευρωπαϊκού Συνταγματικού Δικαίου - Ίδρυμα Θεμιστοκλή και Δημήτρη Τσάτσου, στις 16 Δεκεμβρίου και ώρα 17:30, στην Ένωση Ανταποκριτών Ξένου Τύπου (Ακαδημίας 23).

Η συζήτηση αναμένεται με τεράστιο ενδιαφέρον καθώς έχει ανακύψει μείζον ζήτημα σχετικά με την κατάργηση των θρησκευτικών συμβόλων στα σχολεία.

Μάλιστα, στο διαδίκτυο έχουν δημιουργηθεί και ανάλογες ομάδες υποστήριξης των διαφόρων απόψεων και συζητήσεων.

Την εκδήλωση θα συντονίσει ο Γιώργος Σωτηρέλης, καθηγητής Συνταγματικού Δικαίου Πανεπιστημίου Αθηνών.

Ομιλητές θα είναι οι Νίκος Αλιβιζάτος, καθηγητής Συνταγματικού Δικαίου Πανεπιστημίου Αθηνών, Σταύρος Γιαγκάζογλου, Δρ. Θεολογίας, σύμβουλος Παιδαγωγικού Ινστιτούτου, Ιωάννης Κονιδάρης, καθηγητής Εκκλησιαστικού Δικαίου της Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών, Α.-Ι. Δ. Μεταξάς, ομότιμος καθηγητής Πολιτικής Επιστήμης Πανεπιστημίου Αθηνών και Αλκμήνη Φωτιάδου, Δρ. Συνταγματικού Δικαίου.

(ΑΠΟ ΤΟ ΤΕΦΤΕΡΙ)

[Πηγή]

ΓΕΝΝΗΜΕΝΟΙ ΜΕΤΑΞΥ 1950-1985

"Για όσους είναι γεννημένοι μεταξύ 1950 - 1985"

"H αλήθεια είναι ότι δεν ξέρω πώς καταφέραμε να επιβιώσουμε.
Ήμαστε μια γενιά σε αναμονή:
περάσαμε την παιδική μας ηλικία...
περιμένοντας.
Έπρεπε ναπεριμένουμε δύο ώρες μετά το φαγητό πριν κολυμπήσουμε, δύο ώρες μεσημεριανό ύπνο για να ξεκουραστούμε και τις Κυριακές έπρεπε να μείνουμε νηστικοί όλο το πρωί για να κοινωνήσουμε.
Ακόμα και οι πόνοι περνούσαν με την αναμονή..

Κοιτάζοντας πίσω, είναι δύσκολο να πιστέψουμε ότι είμαστε ακόμα ζωντανοί..
Εμείς ταξιδεύαμε σε αυτοκίνητα χωρίς ζώνες ασφαλείας και αερόσακους. Κάναμε ταξίδια 10 και 12 ωρών, πέντε άτομασε ένα Φιατάκι και δεν υποφέραμε από το «σύνδρομο της τουριστικής θέσης». Δεν είχαμε πόρτες, παράθυρα, ντουλάπια και μπουκάλια φαρμάκων ασφαλείας για τα παιδιά.. Ανεβαίναμε στα ποδήλατα χωρίς κράνη και προστατευτικά, κάναμε ωτο-στοπ, καβαλάγαμε μοτοσικλέτες χωρίς δίπλωμα. Οι κούνιες ήταν φτιαγμένα από μέταλλο και είχαν κοφτερές γωνίες.

Ακόμα και τα παιχνίδια μας ήταν βίαια. Περνάγαμε ώρες κατασκευάζοντας αυτοσχέδια αυτοκίνητα για να κάνουμε κόντρες κατρακυλώντας σε κάποια κατηφόρα και μόνο τότε ανακαλύπταμε ότι είχαμε ξεχάσει να βάλουμε φρένα. Παίζαμε «μακριά γαιδούρα» και κανείς μας δεν έπαθε κήλη ή εξάρθρωση..

Βγαίναμε από το σπίτι τρέχοντας το πρωί, παίζαμε όλη τη μέρα και δεν γυρνούσαμε στο σπίτι παρά μόνο αφού είχαν ανάψει τα φώτα στους δρόμους. Κανείς δεν μπορούσε να μάς βρει. Τότε δεν υπήρχαν κινητά. Σπάγαμε τα κόκκαλα και τα δόντια μας και δεν υπήρχε κανένας νόμος για να τιμωρήσει τους «υπεύθυνους»
Ανοίγανε κεφάλια όταν παίζαμε πόλεμο με πέτρες και ξύλα και δεν έτρεχε τίποτα. Ήταν κάτι συνηθισμένο για παιδιά και όλα θεραπεύονταν με λίγο ιώδιο ή μερικά ράμματα.. Δεν υπήρχε κάποιος να κατηγορήσεις παρά μόνο ο εαυτός σου. Είχαμε καυγάδες και κάναμε καζούρα ο ένας στον άλλος και μάθαμε να το ξεπερνάμε.

Τρώγαμε γλυκά και πίναμε αναψυκτικά, αλλά δεν ήμασταν παχύσαρκοι. Ίσως κάποιος από εμάς να ήταν χοντρός και αυτό ήταν όλο. Μοιραζόμασταν μπουκάλια νερό ή αναψυκτικά ή οποιοδήποτε ποτό και κανένας μας δεν έπαθε τίποτα. Καμιά φορά κολλάγαμε ψείρες στο σχολείο και οι μητέρες μας το αντιμετώπιζαν πλένοντάς μας το κεφάλι με ζεστό ξύδι..

Δεν είχαμε Playstations, Nintendo 64, 99 τηλεοπτικά κανάλια,
βιντεοταινίες με ήχο surround, υπολογιστές ή Ιnternet. Εμείς είχαμε
φίλους.. Κανονίζαμε να βγούμε μαζί τους και βγαίναμε.. Καμιά φορά δεν κανονίζαμε τίποτα, απλά βγαίναμε στο δρόμο και εκεί συναντιόμασταν για να παίξουμε κυνηγητό, κρυφτό, αμπάριζα... μέχρι εκεί έφτανε η τεχνολογία. Περνούσαμε τη μέρα μας έξω, τρέχοντας και παίζοντας. Φτιάχναμε παιχνίδια μόνοι μας από ξύλα.. Χάσαμε
χιλιάδες μπάλες ποδοσφαίρου. Πίναμε νερό κατευθείαν από τη
βρύση, όχι εμφιαλωμένο, και κάποιοι έβαζαν τα χείλη τους
πάνω στη βρύση. Κυνηγούσαμε σαύρες και πουλιά με αεροβόλα
στην εξοχή, παρά το ότι ήμασταν ανήλικοι και δεν υπήρχαν
ενήλικοι για να μας επιβλέπουν.

Πηγαίναμε με το ποδήλατο ή περπατώντας μέχρι τα σπίτια των
φίλων και τους φωνάζαμε από την πόρτα. Φανταστείτε το! Χωρίς να
ζητήσουμε άδεια από τους γονείς μας, ολομόναχοι εκεί έξω στο
σκληρό αυτό κόσμο! Χωρίς κανέναν υπεύθυνο! Πώς τα καταφέραμε;

Στα σχολικά παιχνίδια συμμετείχαν όλοι και όσοι δεν έπαιρναν μέρος έπρεπε να συμβιβαστούν με την απογοήτευση. Κάποιοι δεν ήταν τόσο καλοί μαθητές όσο άλλοι και έπρεπε να μείνουν στην ίδια τάξη. Δεν
υπήρχαν ειδικά τεστ για να περάσουν όλοι.. Τι φρίκη!

Κάναμε διακοπές τρεις μήνες τα καλοκαίρια και περνούσαμε ατέλειωτες ώρες στην παραλία χωρίς αντηλιακή κρέμα με δείκτη
προστασίας 30 και χωρίς μαθήματα ιστιοπλοΐας, τένις ή γκολφ..
Φτιάχναμε όμως φανταστικά κάστρα στην άμμο και ψαρεύαμε με
ένα αγκίστρι και μια πετονιά. Ρίχναμε τα κορίτσια κυνηγώντας τα, όχι πιάνοντας κουβέντα σε κάποιο chat room και γράφοντας ; ) : D : P

Είχαμε ελευθερία, αποτυχία, επιτυχία και υπευθυνότητα και μέσα από όλα αυτά μάθαμε και ωριμάσαμε.
Αν εσύ είσαι από τους «παλιούς»... συγχαρητήρια! Είχες την τύχη να μεγαλώσεις σαν παιδί....

Αγνώστου ταυτότητας μέχρι στιγμής.
Τον/Την ευχαριστούμε για το ταξίδι...

ΠΡΟΩΘΗΣΤΕ TO ΣΕ ΟΣΟΥΣ ΕΙΝΑΙ
ΑΚΟΜΑ ΠΑΙΔΙΑ.... "


ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ

(ΑΠΟ ΤΟ ΤΡΟΚΤΙΚΟ)

Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΩΝ ΘΕΟΚΛΗΤΩΝ

Στις πρόσφατες εξαγγελίες του Υπουργού Οικονομικών για τριπλασιασμό του ΕΤΑΚ, συγκροτήθηκε επιτροπή αγώνα (!) υπό τον Αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο! Ο Μητροπολίτης Ιωαννίνων Θεόκλητος (καμία σχέση με αυτό που υποδηλώνει το όνομά του), σε συνέντευξή του με την ιδιότητα του προέδρου της Εκκλησιαστικής Κεντρικής Υπηρεσίας Οικονομικών, για το θέμα της φορολόγησης της εκκλησιαστικής περιουσίας, είπε μεταξύ άλλων: «Δεν υπάρχει πόλεμος ή θεομηνία για να συνεισφέρουμε. Καλούμαστε, αντίθετα, να συνεισφέρουμε για τις ανύπαρκτες οικονομικές πολιτικές. Δεν θα πληρώσουμε εμείς τα σπασμένα άλλων», παρατήρησε και υποστήριξε ότι «πολλές φορές το κράτος αφαίμαξε την περιουσία της Εκκλησίας» (gianniotis)

Προσέξτε παρακαλώ το αλαζονικό ύφος του άνδρα, ένα ύφος που υπογραμμίζει ότι ο άνθρωπος δεν έχει καταλάβει τι σημαίνει να είσαι, δηλαδή να τολμάς να λες ότι είσαι, εκπρόσωπος του Θεού επί της γης. Τι έτι χρείαν έχομεν μαρτύρων; Ο "ιεράρχης" όχι μόνο δεν είναι θεόκλητος – καλεσμένος από το Θεό – αλλά με τα προκλητικά του λόγια συστήνεται ως Μαμμωνόκλητος. Δεν έχει καταλάβει τίποτα από τη διδασκαλία του Χριστού, που είπε, μη θησαυρίζετε θησαυρούς επί της γης. Τίνος είναι η περιουσία, κύριε Θεόκλητε, που λέτε ότι πολλές φορές το κράτος αφαίμαξε από την Εκκλησία; Δεν είναι του λαού; Αυτός δεν σας τη χάρισε; Σε ποιους θα πάνε οι φόροι από την Εκκλησία; Στο λαό δεν θα επιστρέψουν, όσα τέλος πάντων απομείνουν από τα τρωκτικά; Το λαό δε λέτε κι εσείς ότι εξυπηρετείτε με τις φιλανθρωπίες σας;

(Από τη Μαρία Σεφέρου)

ΕΜΕΙΣ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ

Όλοι εμείς οι κάτοικοι αυτής της χώρας είμαστε υπερήφανοι, που είμαστε οι απόγονοι ενός απʼ τους σπουδαιότερους και λαμπρότερους λαούς της Αρχαιότητας, τους Έλληνες. Έτσι σήμερα οι πλείστοι εξʼ υμών λέμε, ότι τα πάμε καλά με τους προγόνους μας, με την πατρίδα μας, με το έθνος μας και με την ιστορία μας. Θαυμάζουμε τον Περικλή και τη δημοκρατία, τον Λεωνίδα με τους 300, τον Μέγα Αλέξανδρο, τους φιλοσόφους και τους επιστήμονες καθώς και τα επιτεύγματά τους, τους αθλητές, τα λαμπρά αρχαία οικοδομήματα, τʼ αγάλματα, τους ναούς κ.ά.



Ουσιαστικά όμως χρησιμοποιούμε τους αρχαίους Έλληνες, όταν μας συμφέρει και εντελώς φαρισσαϊκά, αφού απʼ την άλλη μεριά τους κατηγορούμε για ειδωλολατρία, ομοφυλοφιλία και παιδεραστία, οκνηρία και τεμπελιά, ότι κατείχαν απάνθρωπα δούλους, ότι ήταν κακοί κατακτητές άλλων λαών, ότι ήταν μισογύνηδες και άλλα παρόμοια.



Επίσης δοξάζουμε και υμνολογούμε όλους τους αγίους-Εβραίους και μή, της χριστιανικής Ορθοδοξίας (δηλαδή τους δολοφόνους του Ελληνικού Πολιτισμού και του Έλληνα ανθρώπου). Θαυμάζουμε επίσης τους Ρωμαίους κατακτητές μας, που μας μετάλλαξαν με την βία μέσω της χριστιανικής θρησκείας σε Ρωμιούς και το χριστιανορθόδοξο παρακμιακό και μεσαιωνικό Ανατολικό Ρωμαϊκό κράτος (Βυζάντιο), που δημιούργησαν. Αυτό το υβριδικό πάντρεμα του ελληνισμού με την ορθοδοξία έγινε απʼ την περίοδο της επανάστασης του ʼ21 και εντεύθεν και κυρίως μετά την παράνομη ανατροπή του Όθωνα απʼ το παρακράτος της Ρωμιοσύνης, λίγο πριν τα τέλη του 19ου αιώνα. (Βλ. Κωνσταντίνος Παπαρηγόπουλος: Ο “εγκέφαλος” της απάτης του “Ελληνοχριστιανισμού”.)



Σαν να θέλουμε δηλαδή να παντρέψουμε ιδεολογικά τους Ναζί με τους Εβραίους (τους θύτες με τα υποτιθέμενα δηλαδή θύματα) δημιουργώντας ένα νέο έθνος, τους Νεοεβραιοναζί. Και να απαιτήσουμε να είναι υπερήφανος αυτός ο νέος λαός υποστηρίζοντας ότι οι Ναζί είναι η συνέχεια των Εβραίων! Ο ορισμός της σχιζοφρένειας.

( Από την "Ελεύθερη έρευνα)

ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΚΕΣ ΜΠΟΥΡΔΟΛΟΓΙΕΣ

Φοβούμαι πως έχει παραγίνει το κακό με τους τηλεοπτικούς

και λοιπούς αστρολόγους.

Είμαι σίγουρος πως οι ίδιοι δεν πιστεύουν αυτά που λένε και βρίσκουν

τα κορό'ι'δα για να τους πουν τη μοίρα τους, λέγοντάς τους

ένα σωρό βλακώδεις ανοησίες.

Δεν θέλω να πω τίποτα για το αυταπόδεικτο κουτόχορτο

που προσφέρουν οι εραστές των αστερισμών της χαζομάρας.

Μου προκαλούν όμως αηδία και εμετικές τάσεις

όλοι οι αστρολόγοι-μελλοντολόγοι.

Μόνο που τους βλέπω στην τηλεόραση να σαλιαρίζουν

και να χαίρουν τόσης εκτίμησης από τηλεπαρουσιαστές,

πανελίστες και τηλεθεατές, ντρέπομαι για την ύπαρξη τους.

Αλλά δεν είναι μόνο τα τηλεοπτικα αυτά εκτρώματα.

Είναι και τα διάφορα εκδοτικά σκουπίδια που ως τηλεοπτικά

περιοδικά γίνονται ανάρπαστα από κατά τα άλλα

σοβαρούς και ευσεβείς συμπολίτες μας.

Υπάρχουν τόσοι πολλοί χαζοί που τ' αγοράζουν?

Βέβαια από την εκκλησία καμιά κουβέντα...για να μην χαλάσει

η σούπα...Για το Δαρβίνο όμως είναι λαλίστατη.

Η απάτη της αστρολογίας δεν υπάρχει γι αυτήν.

Πώς πιστεύουν στο Χριστό, στούς Πατέρες

και στην...Πατέρα, δεν μπορώ να καταλάβω.

Το μόνο που καταλαβαίνω είναι πως υπάρχουν ανάμεσά μας

άνθρωποι πλημμυρισμένοι από ένα σωρό δεισιδαιμονίες

και προσπαθούν να λύσουν τα προβλήματα και τα αδιέξοδά τους

με αστρολογικά ξεράσματα!!!

ΠΑΡΑΛΛΗΛΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ

Η Αίγυπτος με τις πυραμίδες, η Ελλάδα με τον Παρθενώνα.
Δυο λαοί με λαμπρό παρελθόν αλλά με θλιβερό παρόν.
΄Εχει σκεφτεί κανείς γιατί και οι δυο λαοί είναι απόντες
από το σημερινό κόσμο?
Τα πράγματα είναι απλά:

Οι Αιγύπτιοι αλώθηκαν από το ηλίθιο μουσουλμανικό πνεύμα ,
που τους έβαλε τα τσαντόρ και τσεμπέρια στα αραχνιασμένα μυαλά τους
και τους επέβαλε τους νόμους του ισλάμ, και από τότε σταμάτησε
κάθε ίχνος πολιτισμού και ανεμίζει η κελεμπία του θρησκευτικού
φονταμεταλισμού και της μπούργκας...

Αλλά μήπως και η Ελλάδα μέχρι την ελληνιστική εποχή δεν ήταν
σε πολιτιστική τροχιά εκπέμποντας το ελληνικό φως σε όλο τον κόσμο?
Τι συνέβη κι εδώ?
Μα κι εδώ η παυλική θρησκεία, αδερφάκι της μωαμεθανικής, με τα κηρύγματα
και τα "ιερά πηδάλια" και τους άπλυτους πατέρες της, έφεραν
τη μαύρη βυζαντινορθοδοξία στην Ελλάδα και την πραγματική
καταστροφή σ' ό,τι θύμιζε τον πολιτισμό των αρχαίων προγόνων μας.
Τα λευκά μάρμαρα τού μεγαλείου της Ελλάδας βρώμισαν με τα
μαυροφόρα λιβάνια των ιουδαιοχριστιανικών παραμυθιών.

Πώς κτάντησε η Ελλάδα να κατοικείται από χειροκροτητές του
Άνθιμου, οι οποίοι παθαίνουν ονείρωξη όταν ονειρεύονται
τα βυζαντινα μεγαλεία!

ΘΕΟΥ ΘΕΛΟΝΤΟΣ????

Πάλι ο ελέω θεού Θεσσαλονίκης ΄Ανθιμος ξέρασε τη χολή του, και είπε ενώπιον των πολιτικών ανθρωπαρίων που τον άκουγαν, ότι κακώς ένας πολιτικός έλεγε "ΛΑΟΥ ΘΕΛΟΝΤΟΣ". Έπρεπε λέει να πει "ΘΕΟΥ ΘΕΛΟΝΤΟΣ".
Δεν είχε τα (@@) να πει το όνομα του Γ. Παπανδρέου...
Δεν ντρέπονται αυτοί οι διάφοροι "παπαθεμελήδες" που πάνε και τον ακούνε σαν μικρά παιδάκια που πάνε στο κατηχτικό????

ΤΟ ΨΥΧΟΓΡΑΦΗΜΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΑ

Η Ελλάδα είναι ένας τόπος γεμάτος πληγές που πονάνε.Όμως οι Έλληνες φοβούνται τον πόνο και προσπαθούν να τον ξεγελάσουν!Κάνουν καραγκιοζιλίκια, παίρνουν πόζες, το ρίχνουν στο τσιφτετέλι, στα κοσμικά,στα κομματικά......Φοβούνται να αντικρύσουν κατάφατσα τον πόνο, τα προβλήματά τους, τον εαυτό τους,την ταυτότητά τους. Ποτέ λαός δεν φοβήθηκε τον εαυτό του, περισσότερο απ' ότι ο νεοέλληνας. Όμως ο πόνος εξορκίζεται με τον πόνο!Αν τον αντικρύσεις κατάματα, αποκτάς αυτογνωσία, εξανθρωπίζεσαι...Προ του δικαστηρίου της αδεκάστου Ιστορίας ο Έλλην απεκαλύφθη ανέκαθεν κατώτερος των περιστάσεων,αν και απο διανοητικής απόψεως κατείχε πάντοτε τα πρωτεία...Ο Έλλην είναι ευφυέστατος αλλά και αισθηματίας, δραστήριος αλλά και αμέθοδος,φιλότιμος αλλά και πλήρης προλήψεων, θερμόαιμος, ανυπόμονος αλλά και πολεμιστής.Ανέδειξε τον Σωκράτη δια να τον δηλητηριάσει.Εθαύμασε τον Θεμιστοκλή δια να τον αποπέμψει.Υπηρέτησε τον Αριστοτέλη δια να τον καταδιώξει.Έκτισε τον Παρθενώνα και μεθυσθείς εκ της αίγλης του,αφήκε βραδύτερον να γίνει στόχος οβίδων.Έφερε το '21 δια να το διακυβεύσειΕδημιούργησε το 1909 δια να το λησμονήσει.Ετριπλασίασε την Ελλάδα και παρ' ολίγον να την κηδεύσει.Κόπτεται την μίαν στιγμήν δια την αλήθεια και την άλλη μισεί τον αρνούμενο να υπηρετήσει το ψεύδος....O Έλληνας είναι πιο εγωιστής από εμάς και συνεπώς απ' όλα τα έθνη του κόσμου.Το άτομό του είναι πάντων χρημάτων μέτρον" κατά το ρητό του Πρωταγόρα.Αδέσμευτο, αυθαίρετο και ατίθασο, αλλά και αληθινά ελεύθερο ,ορθώνεται το "εγώ" των Ελλήνων.Χάρις σε αυτό σκεφθήκανε πηγαία, πρώτοι αυτοί , όσα εμείς (οι Ρωμαίοι) αναγκαζόμαστε σήμερα να σκεφθούμε σύμφωνα με την σκέψη τους.Χάρις σε αυτό βλέπουν με τα μάτια τους και όχι με τα μάτια εκείνων που είδαν πριν απ' αυτούς.Χάρις σε αυτό η σχέση τους με το σύμπαν, με τα πράγματα, με τους ανθρώπους,δεν μπαγιατεύει αλλά είναι πάντα νέα, δροσερή και το κάθε τι,Χάρις σε αυτό το "εγώ" αντιχτυπάει σαν πρωτοφανέρωτο στη ψυχή τους.Είναι όμως και του καλού και του κακού πηγή τούτο το χάρισμα.Το ίδιο "εγώ" που οικοδομεί τα ιδανικά πολιτικά συστήματα, αυτό διαλύει και τις πραγματικές πολιτείες των ανθρώπων.Και ήρθανε καιροί όπου ο ελληνικός εγωισμός ξέχασε την τέχνη που οικοδομεί τους ιδανικούς κόσμους, αλλά δεν ξέχασε την τέχνη που γκρεμίζει τις πραγματικέςπολιτείες......ο Έλληνας έχει την πιο αδύνατη μνήμη από μάς,έχει λιγότερη συνέχεια στον πολιτικό του βίο.Είναι ανυπόμονος και κάθε λίγο , μόλις δυσκολέψουν λίγο τα πράγματα,αποφασίζει ριζικές μεταρυθμίσεις.Θες να σαγηνεύσεις την εκκλησία του δήμου σε μια πόλη ελληνική ; Πες τους : "Σας υπόσχομαι αλλαγή" , πες τους: "Θα θεσπίσω νέους νόμους" αυτό αρκεί. Με αυτό χορταίνει η ανυπομονησία του, το αψίκορο πάθος του.Τι φαεινές συλλήψεις θα βρεις μέσα σ' αυτά τα ελληνικά δημιουργήματατης ιδιοτροπίας της στιγμής!Οι Έλληνες λίγα πράγματα σέβονται και σπάνια όλοι τους τα ίδια.Και προς καλού και προς κακού στέκουν επάνω απ' τα πράγματα.Για να κρίνουν αν ένας νόμος είναι δίκαιος, θα τον μετρήσουνμε το μέτρο της προσωπικής τους περίπτωσης ακόμα και όταν υπεύθυνα τον κρίνουνστην εκκλησία ή στο δικαστήριο.Ο Έλληνας ζητεί απ΄τον νόμο δικαιοσύνη για την δική του προσωπική περίπτωση.Εαν τύχει και ο νόμος, δίκαιος στη ολότητά του και δεν ταιριάζει σε λίγες περιπτώσεις όπως η δική του,δεν μπορεί αυτό να το παραδεχτεί.Και εν τούτοις το διακύρηξε ο μεγάλος Πλάτων,πως τέτοια είναι η μοίρα και η φύση των νόμων,πως άλλο νόμος και άλλο δικαιοσύνη.Παράδοξο πλάσμα, ατίθασο, περίεργο, ημίκαλο,ημίκακο, ασταθές , αβέβαιο διαθέσεων, εγωπαθές και σοφόμωρον ο Έλλην.Οικτηρέτε τον, θαυμάστε τον αν θέλετε,ταξινομήστε τον αν μπορείτε.

Από http//alliapopsislade.blogspot.com

ΕΛΛΗΝΑ ΦΟΥΚΑΡΙΑΡΗ

Στο ίδιο έργο θεατής

με ηθοποιούς τους κληρονόμους,

Έλληνα φουκαριάρη.

Πόσες φορές δεν τόχεις δει

σε επανάληψη...

Και νάταν τσάμπα το εισητήριο,

μα το πληρώνεις ακριβά,

Έλληνα φουκαριάρη.

Άλλη μια τρύπα στο ζωνάρι,

σε περιμένει σ' ένα μήνα.

Μην ψάχνεις για την άλλη τρύπα

τη μαύρη...

Έλληνα φουκαριάρη.

Στο μέλλον σου γραμμένο

κι άλλοι κληρονόμοι,

να σε χλευάσουν,

Έλληνα φουκαριάρη.

Πρίγκιπες, πριγκίπισσες και δούκες

δε μας τέλειωσαν,

έχουν χρόνια μπροστά σου,

Έλληνα φουκαριάρη.

Μα έχε κουράγιο.

Στο τέλος οι κληρονόμοι

δε θα περάσουν

Έλληνα αίτιε αναδεξιμιέ...

.ΕΛΛΗΝΟΤΟΥΡΚΙΚΟΣ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ

Πήραμε τα φαγητά τους, πήραμε τα ρούχα τους, πήραμε τα τραγούδια τους, τη μουσική τους,

τα τσιφτετέλια τους, τον καραγκιόζη τους τα επώνυμά τους (-ΟΓΛΟΥ), δηλαδή τον "υπέροχο" πολιτισμό τους, και μας κατέκτησαν όπως ακριβώς κατακτήσαμε εμείς το 146 π.Χ. τους Ρωμαίους.

Πέθανε και ο μεγάλος "εκπολιτιστής" Ευγένιος Σπαθάρης, σύμβολο της σημερινής κατάντιας

του ελληνικού λαού.

Αυτόν τον πολιτισμό μας κληροδότησαν οι κυβερνήσεις και οι ζε'ι'μπεκοχορευτές πνευματικοί

ταγοί του τόπου.

Αυτό το χαμηλό επίπεδο διεκδίκησαν δικαστικά οι Τούρκοι και κέρδισαν, όσον αφορά τουλάχιστον τον καραγκιόζη

Έχομε ακόμη κι άλλες μάχες να δώσουμε. Χάσαμε και την τσικουδιά η οποία λέγεται ρακί

μόνο στην Τουρκία. Ο μπακλαβάς είναι τούρκικος, ο καφές είναι τούρκικος ,το ούζο είναι τούρκικο, ακόμη και το τσιφτετέλι είναι τούρκικο.

Αυτός είναι ο πολιτισμός της ζε'ι'μπεκιάς και του καραγκιόζη για τον οποίο υπερηφανευόμαστε!

Φτου να μην αβασκαθούμε!!!!!!!!

ΕΓΚΛΗΜΑ Η ΥΠΕΡΒΟΣΚΗΣΗ

Από το 1981, που μπήκαμε στην Ε.Ε., άρχισε με τη συνεργασία του κράτους και της τοπικής
αυτοδιοίκησης- που δεν χαλάει χατίρι στους βοσκούς-η υπερβόσκηση της φτωχής χλωρίδας της Κρήτης .
Αλλά όταν οι ίδιοι οι δημοτικοί άρχοντες είναι κτηνοτρόφοι και απολαμβάνουν την ασυδοσία της υπερβόσκησης, πως να σταματήσει το κακό?
Τότε δημιουργήθηκαν τεράστια κοπάδια που χρειάζονταν απέραντους βοσκότοπους που δεν είχαν και δεν έχουν την απαιτούμενη βοσκο-ικανότητα.
Έπρεπε να είχαν τεθεί τότε όροι από το κράτος και όχι η ανεξέλεγκτη και "τσαμπουκαλίδικη"
εκμετάλλευση της γης που δεν είναι πάντα βοσκότοποι, αλλά ελαιώνες , αμπελώνες, περιβόλια, ακόμη και αυλές σπιτιών, χωρίς τα αστεία αγρονομεία να μπορούν να κάνουν τίποτα...
Μόνο η περιοχή των Ανωγείων-Ζωνιανών έχει πάνω από 300.000 ζωντανά.
Ο ίδιος ο πρόεδρος του κτηνοτροφικού συνεταιρισμού Ανωγείων έχει πει (ΑΝΩΓΗ), πως από
τα υπάρχοντα αιγοπρόβατα πρέπει να μείνουν τα μισά , για να προστατευθεί η χλωρίδα και η πανίδα του Ψηλορείτη.
Στο 5 Λιβαδοπονικό συνέδριο, που έγινε στο Ηράκλειο ειπώθηκε πως στο 55% της κρητικής
γης βόσκουν 1,5 εκατομμύριο γιδοπρόβατα, που οδηγούν μαθηματικά στην ερημοποίηση και
στην εξαφάνιση πολλών ειδών φυτών.
Μεταξύ 1961 και 1991 αυξήθηκε ο μεν αριθμός προβάτων 529% , των δε αιγών 279% (Παπαναστάσης).
Καλά θα κάνουν λοιπόν οι βοσκοί μας, να σταματήσουν τισ καταλήψεις δημοσίων κτιρίων,
για να λύσουν τα προβλήματα τους και να δηλώνουν τα πραγματικά ζώα που έχουν για να πάρουν τις επιδοτήσεις, να σταματήσουν να βάζουν πυρκαγιές για φρέσκο χορτάρι και να σταματήσουν να ζητούν από το κράτος τις γελοίες αερολιπάνεις.

Τέλος το κράτος , να απαγορεύσει το ταχύτερο δυνατόν την ελεύθερη βόσκηση των αιγών
κάτι που συμβαίνει σ' όλη την Ευρώπη.

ΓΗΙΝΗ ΠΑΝΑΓΙΑ

ΧΘΕΣ ΕΙΔΑ ΤΗΝ ΠΑΝΑΓΙΑ , ΣΕ ΜΙΑ ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΜΟΥ ΣΤΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ.ΗΤΑΝ ΜΙΑ ΓΥΝΑΙΚΑ 50 ΠΕΡΙΠΟΥ ΧΡΟΝΩΝ. ΜΑΖΙ ΤΗΣ ΕΙΧΕ ΤΟ ΠΑΛΛΗΚΑΡΙ ΤΗΣ, ΤΟ ΜΟΝΑΚΡΙΒΟ ΓΙΟ ΤΗΣ Ο ΟΠΟΙΟΣ ΕΙΧΕ ΣΟΒΑΡΟΤΑΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΥΓΕΙΑΣ.ΗΤΑΝ ΚΑΘΙΣΜΕΝΟΣ ΣΕ ΕΝΑ ΚΑΡΟΤΣΙ ΚΑΙ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΣΕ ΝΑ ΚΡΑΤΗΣΕΙ ΟΡΘΙΟ ΟΥΤΕ ΤΟ ΚΕΦΑΛΙ ΤΟΥ ΚΑΙ ΤΟ ΣΤΗΡΙΖΕ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΜΕ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΗΣ .ΗΤΑΝ ΕΚΕΙ ΟΡΘΙΑ ΩΡΕΣ, ΚΟΝΤΑ ΣΤΟ ΠΑΙΔΙ ΤΗΣ ΧΑ'Ι'ΔΕΥΟΝΤΑΣ ΤΟ. ΗΤΑΝ ΕΝΑ ΠΑΛΛΗΚΑΡΙ 30 ΧΡΟΝΩΝ ΠΟΥ ΕΠΑΣΧΕ ΑΠΟ ΑΝΙΑΤΗ ΑΣΘΕΝΕΙΑ, ΤΡΙΑ ΧΡΟΝΙΑ ΤΩΡΑ. ΕΚΑΝΑ ΤΟΤΕ ΜΙΑ ΒΕΒΗΛΗ ΣΚΕΨΗ.Η ΠΑΝΑΓΙΑ ΕΙΔΕ ΤΟ ΓΙΟ ΤΗΣ ΣΤΟ ΣΤΑΥΡΟ ΝΑ ΠΕΘΑΙΝΕΙ.ΤΙ ΝΑ ΠΕΙ ΚΑΝΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗ ΓΥΝΑΙΚΑ ΑΥΤΗ ΠΟΥ ΒΛΕΠΕΙ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΤΗΣ ΝΑ ΠΕΘΑΙΝΕΙ ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ?ΠΟΙΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΔΥΟ ΣΗΚΩΝΕΙ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟ ΣΤΑΥΡΟ?ΕΓΩ ΠΑΝΤΩΣ ΕΙΔΑ ΤΗΝ ΠΑΝΑΓΙΑ.

ΟΙ ΣΤΑΦΙΔΟ(ΛΟ)ΠΑΡΑΓΩΓΟΙ

Μια ζωή θυμάμαι τους σταφιδο(λο)παραγωγούς του Ηρακλείου να κάνουν συλλαλητήρια, να κλείνουν τις προσβάσεις στην πόλη και να την " καταλαμβάνουν ", να τα σπάνε, να βάζουν φωτιές, να καίνε Νομαρχίες και όλο παραπονούμενοι να είναι...

Έτσι και φέτος δεν ακούω τίποτα άλλο παρά διαμαρτυρίες και απειλές...

Με το ζόρι πρέπει να φάνε οι Γερμανοί τα δικά μας σταφύλια και σε όποιες ποιότητες και τιμές θέλουμε εμείς?

Μα αφού από την Τουρκία και την Ιταλία τα αγοράζουν φθηνότερα, δεν καταλαβαίνουν ότι

πρέπει κι αυτοί να πουλάνε φθηνότερα?

Λένε πως το κόστος είναι υψηλό και δεν τους συμφέρει. Τους βάζει κανείς με το ζόρι να κάνουν αυτή την καλλιέργεια? Ας την αλλάξουν ή ας βρουν να κάνουν άλλη δουλειά...

Φτάνει πια η μουρμούρα και οι απειλές, και τα χα'ι'δέματα από όλες τις κυβερνήσεις χουντικές ή δημοκρατικές...

Ποιος άλλος κλάδος εργαζομένων έχει τόση φροντίδα από το κράτος?

Μήπως οι κομμώτριες ή οι ραφτάδες????

ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ???

ΤΟ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΠΟΛΙΤΕΥΜΑ ΕΙΝΑΙ Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΑΛΛΑ ΓΙΑ ΜΕΝΑ ΕΧΕΙ ΔΥΟ ΣΟΒΑΡΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ.

ΠΡΩΤΟΝ ΟΤΙ Η ΨΗΦΟΣ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ ΕΧΕΙ ΤΟ ΙΔΙΟ ΕΙΔΙΚΟ ΒΑΡΟΣ. ΔΗΛΑΔΗ Η ΓΡΙΟΥΛΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΞΕΡΕΙ ΤΙ ΤΗΣ ΓΙΝΕΤΑΙ ΕΧΕΙ ΨΗΦΟ ΙΣΗΣ ΑΞΙΑΣ ΜΕ ΤΗ ΔΙΚΗ ΜΟΥ ,ΤΟΥ ΚΑΡΑΜΑΝΛΗ Η ΤΟΥ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ ΚΛΠ.

ΤΟ ΠΙΟ ΣΟΒΑΡΟ ΟΜΩΣ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΜΕΣΑ ΣΤΗ ΒΟΥΛΗ.
ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΛΕΓΕΤΑΙ ΚΟΜΜΑΤΙΚΗ ΠΕΙΘΑΡΧΙΑ ΕΙΝΑΙ Ο ΘΑΝΑΤΟΣ ΤΗΣ...
ΟΤΑΝ Ο ΚΑΘΕ ΒΟΥΛΕΥΤΗΣ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΝΑ ΕΚΦΡΑΣΤΕΙ ΕΛΕΥΘΕΡΑ, ΕΙΝΑΙ ΟΠΩΣ ΑΚΡΙΒΩΣ Η ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑ, ΠΟΥ ΟΠΟΙΟΣ ΕΚΦΡΑΖΟΤΑΝ ΕΛΕΥΘΕΡΑ ΠΗΓΑΙΝΕ ΣΤΗ ΓΥΑΡΟ...
ΤΙ ΠΟΛΙΤΕΥΜΑ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΟΙ ΠΟΛΙΤΕΣ ΤΟΥ ΕΚΦΡΑΖΟΝΤΑΙ ΕΛΕΥΘΕΡΑ ΑΛΛΑ ΟΙ ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΟΙ ΤΟΥ ΕΙΝΑΙ "ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΑ" ΑΝΔΡΕΙΚΕΛΑ???

ΑΝ ΘΕΛΟΜΕ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΠΡΕΠΕΙ ΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΕΝΤΕΛΩΣ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΙ ΚΑΙ ΝΑ ΨΗΦΙΖΟΥΝ Ο,ΤΙ ΚΡΙΝΟΥΝ ΣΩΣΤΟ ΑΣΧΕΤΩΣ ΑΝ ΑΝΗΚΟΥΝ ΣΤΗΝ ΣΥΜΠΟΛΙΤΕΥΣΗ Η' ΣΤΗΝ ΑΝΤΙΠΟΛΙΤΕΥΣΗ

Η "ΔΙΑΚΗΡΥΞΗ " ΤΗΣ 3ης ΣΕΠΤΕΜΒΡΗ

ΣΥΜΠΛΗΡΩΝΟΝΤΑΙ ΦΕΤΟΣ 35 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΔΙΑΚΗΡΥΞΗ ΤΗΣ 3ης ΤΟΥ ΣΕΠΤΕΜΒΡΗ ΚΑΙ ΤΟ ΠΑΣΟΚ ΘΑ ΜΑΣ ΤΗΝ ΥΨΩΣΕΙ ΠΑΛΙ ΓΙΑ ΝΑ ΞΥΠΝΗΣΕΙ ΠΑΛΙ ΤΙΣ ΠΡΑΣΙΝΕΣ ΦΡΟΥΔΕΣ ΕΛΠΙΔΕΣ...

Η ΔΙΑΚΗΡΥΞΗ ΑΥΤΗ ΗΤΑΝ ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΧΑΡΤΙ ΧΩΡΙΣ ΑΞΙΑ ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΔΕΣΜΕΥΣΕ ΠΟΤΕ ΚΑΝΕΝΑ...
ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΧΑΡΤΙ ΠΟΥ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΟΥΝ ΚΑΘΕ ΤΟΣΟ ΓΙΑ ΝΑ ΞΥΠΝΗΣΟΥΝ ΤΑ ΠΑΣΟΚΙΚΑ ΕΝΣΤΙΚΤΑ.
ΑΣ ΔΟΥΜΕ ΤΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΑΥΤΗΣ ΤΗΣ ΔΙΑΚΗΡΥΞΗΣ , ΚΥΡΙΩΣ ΓΙΑ ΝΑ
ΓΕΛΑΣΕΙ ΤΟ ΠΑΡΔΑΛΟ ΚΑΤΣΙΚΙ.....

1. ΧΩΡΙΣΜΟΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ-ΚΡΑΤΟΥΣ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΜΟΝΑΣΤΗΡΙΑΚΗΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ. ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ .....0
2. Η ΕΛΛΑΔΑ ΑΠΟΣΥΝΔΕΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΟΥΣ (ΝΑΤΟ) ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥΣ
(ΕΟΚ) ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥΣ. ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ 0
3. ΑΚΥΡΩΝΟΝΤΑΙ ΟΙ ΔΙΕΘΝΕΙΣ ΣΥΜΒΑΣΕΙΣ ΜΕ ΤΟΝ ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΟ ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΜΟ
(ΣΟΥΔΑ ΚΛΠ...) ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ 0
4. ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΠΟΗΣΗ ΤΟΥ ΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΙΚΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ, ΜΟΝΑΔΩΝ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ ΚΑΙ ΕΜΠΟΡΙΟΥ. ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ 0
5. ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΥΝΤΑΙ ΣΥΝΕΤΑΙΡΙΣΜΟΙ ΠΟΥ ΘΑ ΚΑΤΑΡΓΗΣΟΥΝ ΤΟΝ ΜΕΣΑΖΟΝΤΑ
ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ 0
6. ΚΑΤΑΡΓΕΙΤΑΙ Η ΙΔΙΩΤΙΚΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ. ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ 0
7.ΚΑΤΑΡΓΟΥΝΤΑΙ ΟΙ ΙΔΙΩΤΙΚΕΣ ΚΛΙΝΙΚΕΣ. ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ 0
8.ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΧΩΡΙΣ ΑΛΛΟΤΡΙΩΣΗ ΚΑΙ ΓΡΑΦΕΙΟΚΡΑΤΙΑ.
ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ 0
9. ΘΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕΙ Η ΦΕΟΥΔΑΡΧΙΚΗ ΣΧΕΣΗ ΑΝΑΜΕΣΑ ΣΕ ΗΓΕΤΕΣ-ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ ΚΑΙ
ΨΗΦΟΦΟΡΟΥΣ. ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ 0
10. ΕΞΑΛΕΙΨΗ ΤΟΥ ΚΟΜΜΑΤΙΚΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ. ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ.....................0

ΑΥΤΑ ΤΑ 10 ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΔΕΙΧΝΟΥΝ ΠΩΣ ΤΕΛΙΚΑ Η ΔΙΑΚΗΡΥΞΗ ΤΗΣ 3ης ΤΟΥ
ΣΕΠΤΕΜΒΡΗ ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΤΙΠΟΤΑ ΑΛΛΟ ΠΑΡΑ ΕΝΑ ΚΟΥΡΕΛΟΧΑΡΤΟ ΠΡΟΘΕΣΕΩΝ,
ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΡΠΑΓΗ ΤΗΣ ΨΗΦΟΥ ΤΟΥ ΛΑΟΥ ΚΑΤΙ ΠΟΥ ΤΕΛΙΚΑ ΚΑΤΟΡΘΩΘΗΚΕ
ΓΙ ΑΥΤΟ ΚΑΙ Ο Α. ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ ΘΑ ΜΕΙΝΕΙ ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΩΣ ΛΑΟΠΛΑΝΟΣ ΚΑΙ
ΠΟΛΙΤΙΚΟΣ ΑΠΑΤΕΩΝ, ΚΙ ΑΥΤΟ ΔΕΝ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΝΑ ΑΛΛΑΞΕΙ ΟΣΑ " ΙΣΤΑΜΕ" ΚΑΙ
ΑΝ ΤΟΥ ΙΔΡΥΣΟΥΝ.

ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΘΕΑΤΡΟ

Νομίζω ότι στην Ελλάδα παίζεται εδώ και πάρα πολλά χρόνια ένα πολιτικό θέατρο με δυο "ηθοποιούς" .
Ο ένας ΚΑΡΑΜΑΝΛΗΣ και ο άλλος ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ.
Δεν έχουν σημασία τα μικρά τους ονόματα. Αρκούν μόνο τα επίθετά τους για να τους ακολουθεί σαν κοπάδι ο ελληνικός λαός εσαεί.

Αυτή όμως η θρησκευτική αφοσίωση στα δυο αυτά πολιτικά τζάκια θυμίζουν το Φορμίωνα που νίκησε τους Σπαρτιάτες στη μάχη της Ναυπάκτου και οι Αθηναίοι απεφάσισαν να τοποθετήσουν έναν άλλο στρατηγό με το ίδιο όνομα
Όταν ο Σκιπίων ο Αφρικανός νίκησε τον Αννίβα, οι Ρωμαίοι έστειλαν πάλι ένα Σκιπίωνα
κατά του Καίσαρα

Ούτε όμως οι Αθηναίοι ούτε οι Ρωμαίοι είχαν τα αναμενόμενα αποτελέσματα...

Ας πάψουν λοιπόν και οι Έλληνες να τρέφουν αυταπάτες με αυτά και πάμπολλα άλλα
ονόματα πολιτικών όλο τα ίδια και τα ίδια.
Και να είμαστε σίγουροι πως δεν θα μας σώσει κανείς απ' αυτούς...

ΦΩΤΙΕΣ....

ΤΑ ΣΠΙΤΙΑ ΣΤΑ ΔΑΣΗ ...ΟΜΟΡΦΑ ΚΑΙΓΟΝΤΑΙ !!!!

ΜΕ ΤΟ ΚΟΣΤΟΣ ΤΩΝ ΖΗΜΙΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΑΠΟΖΗΜΙΩΣΕΩΝ ΠΟΣΑ ΠΥΡΟΣΒΕΣΤΙΚΑ ΜΕΣΑ ΘΑ ΕΙΧΕ ΑΠΟΚΤΗΣΕΙ ΑΥΤΟ ΤΟ ΞΕΦΤΙΛΙΣΜΕΝΟ ΚΡΑΤΟΣ?????

ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΖΑΜΙΑ

-- RODERIKOSΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΚΑΤΑΛΑΒΩ ΤΗΝ ΥΠΟΧΡΕΩΣΗ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ ΜΑΣ ,ΝΑ ΠΑΡΑΧΩΡΗΣΕΙ ΧΩΡΟ ΚΑΙ ΝΑ ΧΤΙΣΕΙ ΤΖΑΜΙ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΕΝ ΕΛΛΑΔΙ ΜΟΥΣΟΥΛΜΑΝΟΥΣ.ΑΣ ΠΑΝΕ ΝΑ ΑΓΟΡΑΣΟΥΝ ΣΕ ΠΕΡΙΟΧΗ ΠΟΥ ΕΠΙΤΡΕΠΕΤΑΙ , ΕΝΑ ΟΙΚΟΠΕΔΟ ΝΑ ΠΑΡΟΥΝ ΤΙΣ ΣΧΕΤΙΚΕΣ ΑΔΕΙΕΣ ΚΑΙ ΝΑ ΧΤΙΣΟΥΝ ΤΑ ΤΖΑΜΙΑ ΤΟΥΣ... ΔΕΝ ΝΟΜΙΖΩ ΣΤΙΣ ΞΕΝΕΣ ΧΩΡΕΣ ΠΟΥ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ ΕΛΛΗΝΕΣ , ΤΑ ΚΡΑΤΗ ΑΥΤΑ ΝΑ ΔΙΕΘΕΣΑΝ ΔΩΡΕΑΝ ΟΙΚΟΠΕΔΑ ΓΙΑ ΝΑ ΦΤΙΑΞΟΥΝ ΟΙ ΔΙΚΟΙ ΜΑΣ ΕΚΚΛΗΣΙΕΣ... ΕΙΔΙΚΑ ΤΙ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΜΕ ΕΛΛΗΝΕΣ ΠΟΥ ΖΟΥΝ ΣΕ ΜΟΥΣΟΥΛΜΑΝΙΚΕΣ ΧΩΡΕΣ?ΤΑ ΚΡΑΤΗ ΑΥΤΑ ΔΙΑΘΕΤΟΥΝ ΔΩΡΕΑΝ ΧΩΡΟΥΣ ΚΑΙ ΚΤΙΖΟΥΝ ΓΙΑ ΧΑΡΗ ΤΩΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΩΝ ΙΕΡΟΥΣ ΝΑΟΥΣ?ΑΝ ΑΥΤΟ ΓΙΝΕΤΑΙ, ΤΟΤΕ ΚΑΛΩΣ ΚΑΙ ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΚΡΑΤΟΣ ΠΡΑΤΤΕΙ....

ΤΑ ΔΑΙΜΟΝΙΑ...

-Τα δαιμόνια, που κατοικούσαν -σύμφωνα με τους εκκλησιαστικούς ταγούς- μέσα στα αγάλματα, που φιλοξενούνται τώρα σε Μουσεία του εξωτερικού (π.χ. Ελγίνεια, Βρεταννικό Μουσείο), δεν είχαν λόγο να εγκαταλείψουν τις κατοικίες τους, επομένως πρέπει να βρίσκονται ακόμα μέσα τους. Όσο η Ελλάδα ταλανίζεται από τέτοιες μεσαιωνικές αντιλήψεις, σε περίπτωση επαναπατρισμού των Ελληνικών αρχαιοτήτων των ξένων Μουσείων διαφαίνεται άμεσος ο κίνδυνος κι αυτά τα μάρμαρα να ακολουθήσουν την τύχη των προηγουμένων –των «κατοικητηρίων των δαιμόνων»– που έγιναν ασβέστης, τεμαχίσθηκαν κι εξαγιάσθηκαν από τους χριστιανούς, χρησιμοποιούμενα ως δομικά υλικά στην ανέγερση εκκλησιών.
Η Κοίμησις της Θεοτόκου Παντάνασσας στο Μοναστηράκι κατά τη διάρκεια των εργασιών της πρόσφατης συντήρησής της, που κόστισε 675.635 €.
(ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΛΦΕΙΟ ΠΟΤΑΜΟ)

Ο ΙΟΣ ΤΗΣ ΜΕΤΑΛΗΨΗΣ....

Παρακολουθώ τις τελευταίες μέρες, την αγωνία της Πολιτείας και της κοινωνίας, για το πώς
θα προφυλαχτούμε από την πανδημία της γρίπης

Συμβουλές από γιατρούς, να αποφεύγομε τους κλειστούς χώρους, όπου συγχρωτίζονται
πολλοί άνθρωποι μαζί, όπως κινηματογράφος και κέντρα διασκέδασης.
Ένας τέτοιος τόπος είναι και οι εκκλησίες για τις οποίες δεν τολμά να μιλήσει κανείς...
Έρχονται και οι επίσκοποι και λένε πως δεν υπάρχει κανένας κίνδυνος από τη μετάληψη, διότι "δεν έπαθε ποτέ κανείς τίποτα..."
Και που το ξέρουν αυτοί οι κύριοι ότι κάποιος πιστός δεν κόλλησε κάποια αρρώστια από αυτό? (δεν ήξερα πως όποιος αρρωστήσει δίνει αναφορά στον παπά της ενορίας του...)
Μήπως θα πρέπει να επέμβει κανένας εισαγγελέας για την άθλια προπαγάνδα του κλήρου, ενώ το κράτος κάνει τα πάντα για την προφύλαξη από τον ιό και οι παπάδες
αντιδρούν και λένε το αντίθετο?

Είναι δηλαδή σαν να λέει το κράτος να μην καπνίζομε εκεί που βρίσκονται και άλλοι
συνάνθρωποί μας και να έρχεται ο μορφωμένος "Μεσογαίας" ή ο πολύς Άνθιμος και να λένε " παιδια καπνίζετε όσο θέλετε γιατί ο καπνός είναι ωφέλιμος για το νευρικό σας σύστημα...
Ώς πότε θα έχομε ένα κράτος που θά στέκεται σούζα μπροστά στον κάθε ανόητο ρασοφόρο???

ΖΗΤΕΙΤΑΙ ΕΝΑ ..." ΘΑΥΜΑ"

Νομίζω πως μπορεί να γίνει ένα θαύμα και να σωθεί η ελληνική οικονομία...

Όταν έφεραν στην Αθήνα την εικόνα της Παναγίας Ιεροσολυμίτισσας μαζεύτηκαν το λιγότερο 6 δις δραχμες. ¨Ετσι τουλάχιστον δημοσιεύτηκε. Στη δε Θεσ/νικη 3,5 δις δρχ.

Να παρακαλέσει λοιπόν η κυβέρνηση τουσ κτήτορες αυτής της εικόνας όπως και του "Αξιον εστί" να περιφερθούν οι εικόνες ανα την Ελλάδα για να μαζευτεί το χρήμα που έχει
ανάγκη η χώρα για να μην ξεζουμίσει το λαό με τα διάφορα χαράτσια....

Αυτά μεταξύ σοβαρού και αστείου!

Η ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΜΑΡΜΑΡΩΝ...

ΕΙΜΑΣΤΕ ΤΕΛΙΚΑ ΑΠΙΘΑΝΟΣ ΛΑΟΣ ΕΜΕΙΣ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ.

ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΑΓΓΛΟΥΣ ΝΑ ΜΑΣ ΕΠΙΣΤΡΕΨΟΥΝ ΤΑ ΜΑΡΜΑΡΑ ΜΑΣ , ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΑΚΟΥΣΤΕΙ ΚΟΥΒΕΝΤΑ ΑΠΟ ΚΑΝΕΝΑ ΝΑ ΑΠΑΙΤΗΘΕΙ ΝΑ ΕΠΙΣΤΡΕΨΕΙ Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΑ ΜΑΡΜΑΡΑ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΑΠΟΣΠΑΣΕΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΚΡΟΠΟΛΗ ΚΑΙ ΑΛΛΑΧΟΥ

ΓΙΑ ΝΑ ΧΤΙΣΕΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΟΥΣ ΝΑΟΥΣ...



ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΑΝΑΦΕΡΕΙ ΓΙΑ ΤΙΣ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΕΣ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΚΑΝΕΙ ΟΙ ΧΡΙΣΤΑΝΟΙ ΕΙΣ ΒΑΡΟΣ ΤΟΥ ΠΑΡΘΕΝΩΝΑ .



ΞΕΡΟΥΝ ΝΑ ΛΕΝΕ ΟΜΩΣ ΠΩΣ ΑΝ ΔΕΝ ΜΕΤΑΤΡΕΠΟΤΑΝ Ο ΝΑΟΣ ΤΗΣ ΑΘΗΝΑΣ ΣΕ ΝΑΟ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΤΗΣ ΑΘΗΝΙΩΤΙΣΣΑΣ, ΘΑ ΕΙΧΕ ΚΑΤΑΡΡΕΥΣΕΙ

ΓΛΩΣΣΙΚΗ ΑΦΑΣΙΑ

ΜΕΤΑ ΤΗ ΜΕΤΑΠΟΛΙΤΕΥΣΗ, ΜΙΑ ΓΛΩΣΣΙΚΗ ΘΟΛΟΥΡΑ ΕΠΕΚΡΑΤΗΣΕ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ.

Σ' ΑΥΤΟ ΣΥΝΕΤΕΛΕΣΑΝ "ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΟΙ" ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ ΚΑΙ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΙ.
ΑΚΟΥΣΑ ΤΟΤΕ ΓΙΑ ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ ΤΟ ΜΑΚΑΡΙΤΗ Α. ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ ΝΑ ΛΕΕΙ ΕΠΑΝΑΛΑΜΒΑΝΟΜΕΝΟΣ "...ΟΠΩΣ ΕΙΠΑ Π Ρ Ο Η Γ Ο Υ Μ Ε Ν Α..." ΑΝΤΙ ΤΟΥ ΣΩΣΤΟΥ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΩΣ, ΔΙΟΤΙ ΤΑ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΑ ΑΠΛΩΣ.. ΠΡΟΗΓΟΥΝΤΑΙ.
ΕΤΣΙ ΜΙΜΟΥΜΕΝΟΙ ΤΟΝ ΑΝΔΡΕΑ ΚΑΘΙΕΡΩΣΑΝ ΤΗ ΦΡΑΣΗ ΩΣ ΜΟΝΤΕΡΝΑ...

ΤΟ ΙΔΙΟ ΣΥΝΕΒΗ ΚΑΙ ΜΕ ΤΟ Π Ι Θ Α Ν Α ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΛΕΓΕΤΑΙ ΠΙΘΑΝΩΣ. ΠΙΘΑΝΑ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ...
ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΔΙΟ ΛΟΓΟ ΔΕΝ ΘΑ ΠΟΥΜΕ Σ Α Φ Α ΑΛΛΑ ΣΑΦΩΣ.
ΘΑ ΠΟΥΜΕ ΕΝΤΕΛΩΣ ΚΑΙ ΟΧΙ Ε Ν Τ Ε Λ Α...
Η ΠΥΡΟΣΒΕΣΤΙΚΗ ΠΗΓΕ ΑΜΕΣΩΣ ΚΑΙ ΟΧΙ Α Μ Ε Σ Α....
ΑΚΟΜΗ ΜΙΑ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ.
ΟΙ ΣΤΗΛΕΣ ΤΟΥ ΟΛΥΜΠΙΟΥ ΔΙΟΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΒΕΒΑΙΑ ΣΤΗΛΕΣ, ΜΑ ΟΥΤΕ ΚΑΙ
ΣΤΥΛΟΙ (ΟΠΩΣ ΤΗΣ Δ.Ε.Η.). ΕΙΝΑΙ ΚΟΛΟΝΕΣ.
ΤΟ ΛΑΘΟΣ ΟΜΩΣ ΕΧΕΙ ΠΑΓΙΩΘΕΙ ΚΑΙ ΣΤΟ ΣΤΟΜΑ ΟΛΟΥ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΕΧΕΙ ΚΑΘΙΕΡΩΘΕΙ 150 ΧΡΟΝΙΑ ΤΩΡΑ ΩΣ ΣΤΗΛΕΣ.
ΔΕΝ ΤΟ ΑΛΛΑΖΕΙΣ ΑΥΤΟ ΜΕ ΚΑΝΟΝΕΣ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΙΚΗΣ ΓΡΑΜΜΑΤΙΚΗΣ.